تاثیر کمپوست و ورمی کمپوست زباله شهری در افزایش جذب عناصر میکرو و کاهش مصرف کودهای شیمیایی

امروزه استفاده بیش از حد از فرآورده های مصنوعی ساخت بشر مانند کودهای شیمیایی به منظور افزایش محصول در واحد سطح زمین های کشاورزی سبب بر هم خوردن توازن اکولوژیکی در محیط زیست گشته و خطرات جدی برای سلامت محیط زیست فراهم کرده است. این در حالی است که استفاده از کودهای آلی بیولوژیک مانند کمپوست و رومی کمپوست علاوه بر حاصل خیزی خاک ها سبب کاهش تاثیرات منفی حاصل از کاربرد بیش از اندازه کودهای شیمیایی و سینتتیک ساخت بشر می شود. این مطالعه به منظور مقایسه دو کود بیولوژیک کمپوست و ورمی کمپوست با یکدیگر و همچنین مقایسه عملکرد این دو کود با کودهای معدنی در افزایش دسترسی گیاه به عناصر میکرو انجام شد. برای این منظور در یک آزمایش گلخانه ای درصدهای وزنی 1، 3 و 5 از ورمی کمپوست زباله شهری و همین درصدها از کمپوست زباله شهری با خاک مخلوط و در گلدان های 3 کیلویی ریخته شد. همچنین از دو کود سینتتیک آهن دار سولفات آهن و سکوسترین آهن نیز در گلدان های دیگر برای بررسی اثر آن بر جذب عناصر میکرو (آهن، روی، مس و منگنز) استفاده گردید و تیماری نیز به عنوان تیمار شاهد انتخاب و در آن از هیچ کودی استفاده نشد. پس از کاشت بذرهای گیاه ذرت و طی شدن دوره رشد، گیاهان در هفته هشتم پس از کاشت، برداشت شدند. نتایج اندازه گیری عناصر میکرو در اندام هوایی گیاهان کارآمدی کودهای آلی بیولوژیک (کمپوست و ورمی کمپوست) را در افزایش جذب عناصر میکرو، به خصوص عنصر آهن نشان داد و در تمامی موارد مصرف کودهای بیولوژیک سبب افزایش جذب این عناصر نسبت به تیمار شاهد گردید. بهترین نتایج در اغلب موارد با استفاده از تیمار دارای 3 % ورمی کمپوست و تیمار دارای 5% کمپوست به دست آمد.