مقایسه برخی شاخص های فنی در روش های کم خاک ورزی و خاک ورزی مرسوم

مدیریت عملیات آماده سازی زمین برای کشت محصولات مختلف در مناطق گوناگون نیازمند دسترسی به شاخص ها و اطلاعاتی در مورد شرایط، چگونگی، مزایا و معایب انجام روش های گوناگون خاک ورزی است. این تحقیق در تابستان سال1382 در یک خاک رسی حاوی بقایای گندم در ایستگاه تحقیقات کشاورزی شاوور واقع در شمال اهواز اجرا شد. آزمایش ها به صورت بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار و با شش تیمار انجام شد. تیمارها شامل روش های خاک ورزی مرسوم به صورت شخم برگردان به عمق cm20 + دوبار دیسک + ماله(T1)، دوبار دیسک سبک به عمق cm10-8 + ماله (T2)، دوبار دیسک سنگین به عمقcm15-12 + ماله (T3)، کولتیواتور به عمق cm10+ ماله (T4)، کولتیواتور به عمق cm15 + ماله (T5) و گاوآهن دوار به عمق cm5 (T6) بود. نتایج نشان داد که میزان مصرف سوخت در روش های T2 تا T6 به ترتیب به میزان 57، 51، 67، 54 و 69 درصد نسبت به روش مرسوم، با 49 لیتر در هکتار، کاهش یافت. کل زمان مورد نیاز در سیستم های خاک ورزی T2 تا T6 به ترتیب به میزان 42، 46، 42، 54 و 44 درصد نسبت به روش مرسوم، با 41/4 ساعت بر هکتار، کاهش یافت. ظرفیت مزرعه ای در روش های T2 تا T6 نسبت به روش مرسوم، با 227/0 هکتار بر ساعت، به ترتیب به میزان 4/2، 2/2، 4/2، 8/1 و 3/2 برابر افزایش یافت. قطر متوسط وزنی کلوخه ها(MWD) در T2 تا T5 نسبت به روش مرسوم با میانگین 92/1 سانتی متر، به ترتیب به میزان 29، 21، 10 و 5 درصد بیشتر و در T6به میزان 6 درصد کمتر شد. هزینه خاک ورزی T2 تا T6 نسبت به روش مرسوم با هزینه 500000 ریال بر هکتار، به ترتیب به میزان 40، 32، 54، 50 و60 درصد کاهش نشان داد.