اثر فاصله بوته و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی

به منظور بررسی اثر فاصله کشت و اندازه غده بذری بر عملکرد و اجزای عملکرد ارقام سیب زمینی، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی طی سال های83- 1382 در ایستگاه کشاورزی دانشگاه آزاد اسلامی تبریز اجرا شد. فاکتور A، رقم در دو سطح، فاکتور B، فاصله بوته روی ردیف در دو سطح و فاکتور C قطر غده بذری شامل چهار سطح بود. تجزیه واریانس مرکب برای دو سال نشان داد که اثر متقابل سه جانبه سال * رقم * فاصله بوته برای صفت تعداد ساقه های اصلی معنی دار می باشد که بیان گر رفتار متفاوت رقم و فاصله بوته از نظر صفت فوق در دو سال آزمایش است. هم چنین اثر متقابل سال * رقم، سال * فاصله بوته و سال * اندازه غده بذری برای صفت عملکرد معنی دار بود که حاکی از تفاوت رفتار ارقام از نظر عملکرد در سال های آزمایش و تاثیر پذیری متفاوت صفت عملکرد از فاصله بوته و اندازه غده بذری در طی دوسال آزمایش بوده است. مقایسه میانگین ها برای دو سال آزمایش نشان داد که رقم مورن از نظر اکثر صفات مورد بررسی بر رقم کاسموس برتر بود. فاصله کاشت 20 سانتی متر موجب افزایش عملکرد غده و تعداد ساقه اصلی و کاشت با فاصله 25 سانتی متر در تولید غده های ریز کمتر و غده های متوسط و درشت بیشتر، مؤثر بود. از نظر اندازه غده بذری نیز، اندازه 35 تا 55 میلی متر برای کلیه صفات مورد بررسی برتری نشان داد. به طور کلی نتایج حاصل نشان داد که ترکیب های تیماری رقم مورن، فاصله کشت 20 تا 25 سانتی متر و اندازه غده بذری 35 تا 55 میلی متر مطلوب ترین ترکیب تیماری بودند، اما در مواقعی که زارع سیب زمینی کار مجبور به برش غده بذری باشد ترکیب تیماری رقم مورن، فاصله کشت 20 سانتی متر و اندازه غده بزرگ تر از 55 میلی متر مطلوب ترین می باشد. بنابراین با توجه به واکنش متفاوت ارقام سیب زمینی به تراکم بوته و اندازه غده بذری توصیه می شود که جهت حصول عملکرد بالا، تلفیق رقم، تراکم بوته و اندازه غده بذری مورد توجه قرار گیرد.