بررسی و مقایسه دو روش خاک ورزی سطحی و مرسوم از نظر عملکرد و اجزای عملکرد گندم در کشت آبی

دراثر روش های خاک ورزی غیر علمی هر سال شاهد افزایش زمین های تخریب شده هستیم. هدف از انجام این تحقیق، ارزیابی و مقایسه دو روش خاک ورزی مرسوم وخاک ورزی سطحی است که در آن تاثیرات این دو روش برعملکرد گندم و اجزای آن بررسی شده است. این تحقیق با دو تیمار و چهار تکرار به مدت سه سال متوالی در شهرستان خسروشهر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از: 1- خاک ورزی مرسوم در منطقه (شاهد) شامل شخم با گاو آهن برگردان دار به عمق 25-20 سانتی متر، دیسک زدن به عمق 15-12 سانتی متر، تسطیح، کود پاشی وکاشت با خطی کار 2- خاک ورزی سطحی شامل هرس زدن سبک با هرس بشقابی به عمق 8- 6 سانتی متر بلافاصله پس از جمع آوری کاه و کلش، دیسک زدن به عمق 15- 12 سانتی متر، استفاده از هرس دندانه میخی، کود پاشی و کاشت با خطی کار. تجزیه مرکب نتایج سه ساله نشان داد که تیمار خاک ورزی مرسوم از نظر عملکرد دانه، تعداد سنبله در واحد سطح، تعداد دانه در سنبله، وزن هزار دانه، وزن کاه و شاخص برداشت، نسبت به تیمار خاک ورزی سطحی برتری دارد ولی این اختلاف ها معنی دار نیستند. در تیمار خاک ورزی مرسوم عملکرد به طور متوسط 79 کیلوگرم درهکتار نسبت به تیمار خاک ورزی سطحی بیشتر بوده است. عملکرد دانه در روش خاک ورزی سطحی حدود 5/97 % عملکرد با روش خاک ورزی مرسوم است. خاک ورزی مرسوم در مقایسه با خاک ورزی سطحی ضمن مصرف انرژی و زمان بیشتر، موجب فرسایش بیشتر ادوات شده و در نتیجه سبب افزایش هزینه می گردد. با توجه به این که در بیشتر مناطق کشور فرصت اجرای عملیات زراعی محدود است و هم چنین از نظر عملکرد دانه اختلاف چندانی بین دو روش خاک ورزی وجود ندارد، به نظر می رسد که خاک ورزی سطحی می تواند به عنوان جایگزین روش مرسوم مد نظر باشد.