تاثیر استرس بر عملکرد مدیران بخشهای مختلف بیمارستانهای تحت پوشش

انسانهای سازمانی در عصر حاضر با عوامل مختلف درون و برون سازمانی روبرو شده و دائما شخصیت و جسم و روان آنها تحت تاثیر عوامل مختلف قرار گرفته و به تدریج فرسوده می شوند. فرسودگی جسمی و تنشهایی که بر جسم انسان سازمانی وارد می شود مشخص بوده و به راحتی قابل تشخیص و درمان است ولی فشارهایی که به روح و روان انسان سازمانی وارد می شود قابل مشاهده نبوده و به راحتی نیز قابل سنجش و درمان نیست و بدین لحاظ آثار نا مطلوبی در فرسودگی نیروی انسانی پرورش یافته سازمان دارد. بنابراین مقابله با استرس های شغلی و سازمانی موجب صرفه جویی در وقت، نیرو و انرژی کارکنان شده و بهره وری فوری سازمانی و بهبود عملکرد را به دنبال دارد. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر استرس بر عملکرد مدیران بخشهای مختلف بیمارستانهای دانشگاه علوم پزشکی تهران انجام شده است.
این مطالعه به روش توصیفی – تحلیلی و به صورت مقطعی در سال 1387 انجام گرفت که 220 نفر از مدیران بخشهای مختلف بیمارستانهای تحت پوشش دانشگاه علوم پزشکی تهران از طریق نمونه گیری مبتنی بر هدف در این مطالعه شرکت نمودند. به منظور جمع آوری اطلاعات مورد نیاز در این پژوهش از یک پرسشنامه 26 سؤالی استفاده گردید که پس از تعیین روایی و پایایی مورد استفاده قرار گرفت. همچنین جهت تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری SPSS و تست های آماری مناسب استفاده گردید.
یافته های پژوهش نشان داد 2/68 از مدیران زن، 8/72 درصد متاهل و 7/47 درصد دارای سابقه کار بین 10 تا 20 سال بودند. 4/93 درصد مدیران طی 2 سال اخیر با استرس شدید مواجه شده بودند. همچنین محیط کار با میزان (5/84 درصد) پر فشارترین محیط برای مدیران بوده و زیاد بودن حجم کار با میانگین32/5 و انتظارات مسئولین بالاتر با میانگین 20/5 بیشترین شدت استرس زایی را برای آنها داشته اند. همچنین تاثیر استرس بر عملکرد نیز با سابقه کار رابطه معکوس و معنی داری داشته است (01/0 p =) و (17/0r = -).
بحث: براساس نتایج پژوهش بیشترین تاثیر استرس بر عملکرد مدیران، از بین رفتن تمرکز فکری آنها جهت تصمیم گیری مؤثر، تضعیف روحیه آنها در محیط کار و کاهش کیفیت کارشان بوده اشتباه توجه به اینکه یکی از اساسی ترین کارهای مدیران تصمیم گیری در سازمان است، بهره وری بالا، کیفیت مطلوب، تولید زیاد، گذر از موقعیت های بحرانی و عملکرد مطلوب و موفقیت آمیز تابعی از تصمیمات مناسب می باشد که نداشتن تمرکز فکری جهت تصمیم گیری موثر می تواند نهایتا عملکرد و بهروه وری فرد و سازمان را کاهش دهد.