تاثیر استرس بر توجه انتخابی بینایی با نگاه به عامل شخصیتی وظیفه شناسی

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر استرس بر توجه انتخابی (متمرکز) بینایی با درنظرگرفتن نقش تعدیلی عامل شخصیتی وظیفه شناسی بود.

تعداد 60 نفر آزمودنی با توجه به ضوابط غربال گری شخصیتی و عصب روانشناختی پژوهش به روش نمونه گیری تصادفی چندمرحله ای انتخاب و در سه گروه آزمایشی هم اندازه جایگزین شدند (دو گروه آزمایش و یک گروه کنترل؛ هر گروه 20 نفر). آزمودنی های دو گروه آزمایش ابتدا تکالیف تنش زای شناختی را اجرا کردند و سپس توجه بینایی آنها سنجیده شد. از آزمودنی های گروه کنترل بدون اجرای تکالیف شناختی سنجش توجه بینایی به عمل آمد. برای سنجش توجه بینایی دو شاخص تعداد خطای شمارش و تعداد خطای طبقه بندی محرک ها در نظر گرفته شدند. داده های پژوهش به کمک آزمون t برای دو گروه مستقل مورد تحلیل استنباطی قرار گرفتند.

نتایج نشان دادند که در سطح آماری 0001/0 استرس منجر به افزایش خطاهای شمارش و طبقه بندی آزمودنی ها می شود. هم چنین مشخص شد که عامل شخصیتی وظیفه شناسی منجر به افزایش خطاهای شمارش و طبقه بندی آزمودنی ها در سطح معنی داری 0001/0 می شود.

استرس به شکل معنی داری منجر به کاهش توجه انتخابی (متمرکز) بینایی به محرک های خنثی شده و در این میان عامل شخصیتی وظیفه شناسی نیز نقش تشدیدکننده این تاثیر منفی را ایفا می نماید.