ساختار عاملی نسخه تجدیدنظرشده فارسی پرسش نامه شخصیتی نئو در ایران

هدف پژوهش حاضر با توجه به نقاط ضعف روش شناختی بررسی های پیشین نسخه تجدیدنظر شده فارسی پرسش نامه شخصیتی نئو (NEO-PI-R)، بررسی مجدد ساختار عاملی این پرسش نامه در ایران بود. 334 دانشجو (231 دختر و 98 پسر، 5 نفر جنسیت خود را اعلام نکردند) با میانگین سنی 10/23 سال به صورت در دسترس از دانشگاه های تهران، علم و فرهنگ و شهید بهشتی به پرسش نامه شخصیتی نئو پاسخ دادند. برای تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی داده ها، از تحلیل موازی و چرخش مایل استفاده شد.
تحلیل عاملی اکتشافی به استخراج پنج عامل انجامید. این پنج عامل روی هم 25/59% از واریانس کل را تبیین می کردند. در نتیجه تحلیل عاملی اکتشافی، تعداد قابل توجهی بار مشترک و بار اشتباه مشاهده شد. تحلیل عاملی تاییدی نیز به شاخص های برازش ضعیف تا متوسط منجر شد.
با توجه به نتایج پژوهش حاضر و با در نظر گرفتن ضرایب آلفای متوسط و ضعیف به دست آمده در بررسی گروسی فرشی (1380)، کاربردپذیری این پرسش نامه (به صورت اولیه) در فرهنگ ایرانی مورد تردید است. به نظر می رسد انجام تحلیل عاملی در سطح گویه ها می تواند ره گشا باشد.