بررسی سیستم تصفیه فاضلاب بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی بابل در سال 1388

فاضلاب بیمارستانی علی رغم مشابهت کیفی با فاضلاب شهری، به لحاظ کمیت و مقدار و برخورداری از ترکیبات سمی و خطرناک و نیز داشتن عوامل میکروبی بیماری زا، در صورت عدم تصفیه و دفع نامناسب، مخاطرات زیادی را بر سلامت محیط زیست و انسان در جوامع مختلف ایجاد می نمایند. این پژوهش به بررسی وضعیت تصفیه و دفع فاضلاب و کیفیت پساب خروجی از بیمارستان های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی بابل پرداخته است.
در این مطالعه توصیفی- مقطعی یک ساله، وضعیت سیستم های تصفیه فاضلاب بیمارستان های شهید بهشتی، شهید یحیی نژاد، کودکان امیرکلا و بیمارستان جدید التاسیس آیت الله روحانی مورد ارزیابی قرار گرفت. پارامترهای pH، (Total suspended solids)TSS، (Biological oxygen demand)BÔD، (Çhemical oxygen demand)ÇÔD و کلیفرم کل در 72 نمونه از فاضلاب ورودی و خروجی بیمارستان های مزبور بر اساس کتاب استاندارد انجمن بهداشت عمومی آمریکا با عنوان روش های استاندارد برای آزمایش های آب و فاضلاب اندازه گیری شد.
میانگین pH، TSS، BÔD، ÇÔD و کلیفرم کل بیمارستان های مورد پژوهش در فاضلاب ورودی به ترتیب 6/0 ± 5/7، 151 ± 296، 173 ± 400، 252 ± 616 میلی گرم در لیتر و MPN 105×1/3 در 100 میلی لیتر و در فاضلاب خروجی به ترتیب 4/0 ± 4/7، 36 ± 78، 5/31 ± 84، 51 ± 150 میلی گرم در لیتر و MPN 509±831 در 100 میلی لیتر بدست آمد. متوسط کلر باقیمانده آزاد در پساب خروجی از این بیمارستان ها 2/0 میلی گرم در لیتر گزارش گردید. میانگین حذف پارامترهایTSS، BÔD، ÇÔD و کلیفرم کل در فاضلاب خروجی توسط سیستم های تصفیه فاضلاب بیمارستان های مزبور به ترتیب 3/74، 6/79، 5/76 و 7/99 درصد بوده است.
میانگین میزان پارامترهای TSS، BÔD، ÇÔD و کلیفرم کل در فاضلاب خروجی از بیمارستان های مورد مطالعه بالاتر از حد استاندارد خروجی مصوب سازمان حفاظت محیط زیست کشور بوده که نشان از کاهش کارآیی حذف آلودگی توسط سیستم های تصفیه فاضلاب در این گونه مراکز درمانی می باشد. بنابراین، بازنگری اساسی جهت بهبود کارآیی این نوع از تصفیه خانه ها در زمینه های طراحی، بهره برداری و نگهداری ضرورت دارد.