شیوع اضافه وزن، چاقی و سطح آمادگی جسمانی نوجوانان شهر شیراز

هدف پژوهش حاضر بررسی شیوع اضافه وزن، چاقی و سطح آمادگی جسمانی در نوجوانان شیراز بود.
مواد و روش‎ها: این بررسی روی 808 دانش آموز پسر 16-14 ساله که از راه نمونه‎گیری خوشه‎ای چند مرحله‎ای تصادفی انتخاب شدند، صورت گرفت. قد و وزن آزمودنی ها به روش استاندارد اندازه‎گیری و نمایه ی توده ی بدن (BMI) محاسبه شد. آزمودنی ها با BMI بالاتر از صدک 95 استاندارد مرکز کنترل بیماری ها (CDC) برای سن و جنس به عنوان چاق و با BMI صدک 85 تا 95 به عنوان اضافه وزن در نظر گرفته شدند. سطح آمادگی جسمانی آزمودنی ها نیز توسط آزمون‎های دراز و نشست، بارفیکس اصلاح شده، تخته کشش، دو 540 متر، دو 45 متر و دو 9 4 متر اندازه‎گیری شد.
شیوع اضافه وزن در دانش‎آموزان 14، 15 و 16 سال به ترتیب 4/13، 2/9 و 8/7% و شیوع چاقی در آن ها به ترتیب 8/7، 9/5 و 4/4% بود. یافته ها نشان داد هر چه میزان درصد چربی و نمایه ی توده ی بدن بیشتر باشد، سطح آمادگی جسمانی پایین‎تر است.
شیوع چاقی و اضافه وزن در نوجوانان شیراز در مقایسه با برخی نقاط کشور و دنیا بیشتر بوده و طی چند سال اخیر روند چاقی در نوجوانان این شهر افزایش پیدا کرده است. از آنجا که ارتباط منفی بین سطح آمادگی جسمانی با درصد توده ی چربی و نمایه ی توده بدن مشاهده شد، بنابراین انجام فعالیت‎های ورزشی برای نوجوانان دارای اضافه وزن و چاق مورد تاکید قرار می‎گیرد.