مقایسه ویژگی های شخصیتی رانندگان پرخطر و عادی

هدف اصلی پژوهش حاضر شناسایی تفاوت ویژگی های شخصیتی رانندگان پرخطر و عادی است. بدین منظور 60نفر راننده پرخطر شناسایی شده توسط پلیس راهنمایی و رانندگی تهران بزرگ در نیمه اول سال 1389و60نفر راننده عادی شهر تهران که تاکنون مرتکب رانندگی پرخطر نشده اند از بین رانندگان شهر تهران به تعداد 120نفر به روش تصادفی ساده انتخاب و با استفاده از تست شخصیت نئو و به روش علی- مقایسه ای مورد آزمون قرار گرفتند.
نتایج به دست آمده نشان می دهد که بین ویژگی های شخصیتی رانندگان پرخطر و عادی در تمامی پنج شاخص آزمون نئو که شامل: 1-روان نژندی 2-برون گرایی 3-باز بودن به تجربه 4-توافق 5-وجدانی بودن می باشد تفاوت معناداری وجود دارد. بدین ترتیب که میانگین شاخص های روان نژندی و برون گرایی در رانندگان پرخطر بیشتر از رانندگان عادی و نیز میانگین شاخص های بازبودن به تجربه، توافق و وجدانی بودن در رانندگان پرخطر کمتر از رانندگان عادی بود.