رویکردی جامعه شناسانه به مهندسی ترافیک

جامعه شناسان تا اندازه زیادی نسبت به مهندسان، تمایزهای آشکاری میان مقاصد رفتار انسان ها و نتایج ناخواسته ای که رفتارمان به بار می آورد قائل می شوند. ممکن است مقاصدی که برای رسیدن به آنها فعالیت می کنیم با نتایجی که به وجود می آیند تفاوت فراوانی داشته باشد. ما از این راه می توانیم چیزهای زیادی درباره رفتارهای عقلانی و حساب شده انسان ها، جوامع و فرهنگ آنها بفهمیم. به این معنا که فرهنگ و الگوهای رفتار اجتماعی می توانند تا اندازه زیادی؛ طرح های دقیق، عقلانی و کارآمد مهندسان ترافیک را تحت تاثیر خود قرار دهند.
برخی جامعه شناسان بر این باورند که امور انسانی بیشتر با کنش های غیرمنطقی و نامعقول هدایت می شوند، و نه با کنش های منطقی و عقلانی، یعنی آن چه که مهندسان می اندیشند و عمل می کنند. با این وصف انسان ها غالبا سخت گرایش به «منطقی جلوه دادن» رفتارشان دارند. بنابراین برای رسیدن به درکی از رفتارهای ترافیکی مردم، لزوما همیشه طراح و مهندس زبردستی بودن کافی نیست، بلکه برخی مواقع برعکس عامی بودن کارآمدتر است. ساده ترین استدلال این گزارش آن است که طرح های ترافیکی ارائه شده از سوی مهندسان، قرار است برای افراد عامی، معمولی و غیرآموزش دیده به اجرا گذارده شود و نه برای مهندسان و افراد آموزش دیده. از این رو برای فهم میزان سادگی و پیچیدگی طرح های ترافیکی بایستی یک مهندس خود را به جای افراد عادی جامعه (که قرار است طرح برای آنها به اجرا گذاشته شود) قرار داده، زوایای آشکار و پنهان طرح را از چشمان آنها ببیند.
ساختار مقاله حاضر بدین صورت است که ابتدا اهمیت نگاه اجتماعی و فرهنگی به ترافیک بازگو شده، نفوذ متغیرهای اجتماعی بر آن همراه با ملاحظات اجتماعی و فرهنگی به جای ملاحظات مهندسی شرح داده می شود. سپس نقش الگوهای رفتار اجتماعی در فرآیند اجرای طرح های مهندسی ترافیک بررسی می شود. در ادامه موضوع وام گیری فناوری و ماشین از جوامع و فرهنگ های دیگر، اشتباهات رایج این وام گیری ها و بالاخره درکی سطحی داشتن از فناوری های حمل و نقلی، همراه با مثال ها و مصادیقی از کشورهای مختلف توضیح داده می شود. در پایان به اثرات متقابل فرهنگ و ساختارهای اجتماعی با ترافیک و مهندسی ترافیک تاکید شده است.