تعیین شاخص مناسب فرسایندگی باران در دو اقلیم نیمه خشک و خیلی مرطوب، حوزه آبخیز خزر

قدرت فرسایندگی باران به عنوان عامل اصلی ایجاد هدررفت خاک در قالب شاخص هایی پیشنهاد شده است. این پژوهش با هدف تعیین شاخص فرسایندگی مناسب در دو اقلیم خیلی مرطوب (الف) سرد سنگده در استان مازندران و نیمه خشک مراوه تپه در استان گلستان حوزه آبریز خزر و از طریق بررسی رابطه بین شاخص های فرسایندگی و مقادیر رسوب خروجی از کرت های فرسایشی انجام شد. در این رابطه، از مقادیر شدت در فواصل زمانی مختلف و مقدار بارش مربوط به 12 واقعه بارندگی در مراوه تپه و 11 واقعه در سنگده استفاده شد. تعداد 25 شاخص فرسایندگی مختلف بر مبنای شدت و انرژی جنبشی باران محاسبه شدند. در همان فاصله زمانی و در هر دو اقلیم از داده های مقادیر رسوب خروجی کرت های آزمایشی در سه تکرار، پس از هر واقعه بارندگی استفاده شد. نتایج نشان داد که از بین شاخص های فرسایندگی باران مطالعه شده در سنگده و در مراوه تپه به ترتیب با ضرایب هم بستگی 803/0 و 727/0 در سطح اطمینان 99 درصد بیشترین هم بستگی را با رسوب نشان می دهند. به طور کلی، در این شرایط اقلیمی غلبه شاخص گروه مرتبط با حاصل ضرب شدت حداکثر بارش در پایه های زمانی کوتاه 10 و 30 دقیقه در مقدار انرژی جنبشی رگبار نسبت به سایر شاخص های مورد مطالعه مشاهده می شود