آشنایی با محله و معیارهای محله بندی شهر با تاکید بر شهر تبریز

اولین و مهم ترین گام در هر نوع برنامه ریزی محیطی تعیین محدوده ی برنامه ریزی و تشخیص واحدهای تشکیل دهنده ی آن است. در واقع اساس توزیع و تخصیص کاربری ها و تعیین استانداردها و سرانه های شهری بر پایه ی تقسیمات فضایی کالبدی شهر استوار است. به همین دلیل می توان گفت بسیاری از مسایل و مشکلات شهرهای کشور با مشکلات تقسیمات شهری آن ارتباط دارد آن چنانکه مدیریت شهری امروزه از آن رنج می برد چرا که هر یک از سازمان های خدمات رسان شهری بدون توجه به محدوده ی فعالیت سایر نهادها شهر را به حوزه های متفاوت و نامتجانس از هم تقسیم و سبب اتلاف وقت و تحمیل هزینه ی زیاد بر شهروندان گشته است. بنابراین برای تامین محیط زیست مطلوب شهری نیاز به تقسیمات کالبدی فضایی مناسبی است که محله در آن رکن اصلی و اساسی و محله بندی بر اساس معیارهای شهرسازی، مهم ترین اقدام آن به شمار آید تا از این طریق معیارهای قابل انطباق محله بندی شهرمعین و بستر لازم برای توسعه ی مدیریت شهری فراهم شود. در این مقاله سعی شده تا ضمن آشنایی با محله و محله بندی، اهداف و عوامل تاثیرگذار بر آن، معیارهای محله بندی در تقسیمات شهری ایران به به ویژه طرح تفصیلی سال 1384 کلان شهر تبریز ارزیابی و پیشنهاداتی را در جهت معیارهای محله-بندی شهر ارایه شود. روش تحقیق به کار رفته در این پژوهش اسنادی و به صورت توصیفی و تحلیلی است.