سیر بالینی نقص بین بطنی (VSD)

نقص بین بطنی یکی از شایع ترین بیماری های مادرزادی قلب است. هدف از این مطالعه بررسی سیر طبیعی و بالینی نقص بین بطنی در کودکان بود.
این مطالعه مقطعی در طی یک دوره سه ساله بر روی 218 شیرخوار و کودک مبتلا به نقص بین بطنی ایزوله که به کلینیک قلب یک بیمارستان آموزشی مراجعه کرده بودند، انجام شد. بیمارانی که اختلالات دیگر قلبی همراه داشتند از مطالعه حذف شدند. بیماران در طی پیگیری به وسیله اکوکاردیوگرافی ترانس توراسیک مورد ارزیابی قرار گرفتند.
از 218 نفر بیمار مورد مطالعه، 125 نفر دختر و 93 نفر پسر بودند. مدت متوسط پیگیری 7/55 ماه (محدوده 13 تا 17 ماه) بود. بدون در نظر گرفتن نوع VSD، بسته شدن خود به خودی در 5/39 درصد مورد مشاهده شد. بدون در نظر گرفتن نوع VSD، 6/52 درصد از نقص های کوچک و 25 درصد از نقص های متوسط به طور خود به خودی بسته شدند. 3/24 درصد به عمل جراحی نیاز پیدا کردند. نارسائی آئورت در 5 درصد، آندوکاردیت در 7/1 درصد، هیپرتانسیون ریوی در 9/17 درصد، نارسائی احتقانی قلب در 5/5 درصد و تنگی زیر دریچه ریوی در 3/7 درصد، نارسائی دریچه میترال در 8/2 درصد و غشای زیر دریچه آئورت در 2/3 درصد مورد از کل بیماران اتفاق افتاد.
بیماران مبتلا به VSD بایستی در طی زندگی تحت نظر باشند چرا که عوارض متعددی نظیر هیپرتانسیون ریوی، آیزنمنگر، آندوکاردیت عفونی، نارسائی دریچه آئورت، تنگی زیر دریچه آئورت و زیر دریچه پولمونر ممکن است اتفاق بیفتد. اگرچه بسته شدن خود به خودی در بسیاری از بیماران انتظار می رود لکن درصد عمده ای از بیماران ممکن است نیاز به ترمیم جراحی داشته باشند.