جایگاه بزه دیده در قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی (مصوب 8/12/1389)

قانون رسیدگی به تخلفات رانندگی مقررات گوناگونی را برای حمایت از بزه دیده پیش بینی کرده که بیش تر به سوی حمایت های مالی (از جمله در چارچوب بیمه) جهت یافته است. ولی در کنار آن، جرم انگاری هایی به منظور حمایت کیفری از بزه دیده نیز در این قانون به چشم می خورد که از میان آن می توان به جرم انگاری صدور ناروای قبض جریمه و گزارش ناروای یک تخلف رانندگی - در حکم بزه گزارش خلاف واقع - اشاره کرد. این حمایت ها را افزون بر جنبه پیشگیرنده واکنشی آن ها، در راستای تدبیرهای پیشگیرنده کنشی (مانند بستن کمربند ایمنی به منزله پیشگیری وضعی) نیز می توان ارزیابی کرد. اگرچه تصویب این قانون را از دیدگاه حمایت از بزه دیدگان تخلف ها و جرم های رانندگی می توان به فال نیک گرفت، ولی نباید فراموش کرد که دست یابی به هدف حمایت، در گرو اجرای جدی و سازمان یافته مفاد آن است.