موانع تجاری سازی دانش درکارآفرینی دانشگاهی

امروزه دانش و فناوری دو عامل اساسی ایجاد ثروت، توانایی و دانایی کشورها به شمار آمده و وسیله ای قدرتمند در توسعه ی ملی تلقی می شود. از این رو رسالت دانشگاه به عنوان متفکرترین نهاد مسئول در قبال تحقق آرمان های توسعه ی ملی، ایجاب می کند تا به پویاسازی ارکان خود در انطباق با برنامه های توسعه بپردازد و این امر جز از طریق کارآفرینی دانشگاهی میسر نمی شود. یکی از مهم ترین جنبه های کارآفرینی در دانشگاه، ورود فعالیت های دانشگاه به حوزه ی کسب وکار و به عبارتی«تجاری سازی دانش» است. انتقال تجاری سازی دانش در دانشگاه ها با موانعی روبه رو می باشد که در این مقاله به برخی از عمده ترین آنها اشاره می شود. بنابراین، هدف اساسی این پژوهش شناسایی موانع تجاری سازی دانش در کارآفرینی دانشگاهی می باشد. بدین منظور از روش کیفی تحلیل تم استفاده شده است. جامعه ی آماری با توجه به قلمرو موضوعی شامل 10 نفر از نخبگان دانشگاهی و روش نمونه گیری به شیوه ی گلوله ی برفی می باشد. موانع اصلی تجاری سازی که از تحلیل مصاحبه ها شناسایی شده، شامل: رقابتی نبودن محیط دانشگاه، نگرش منفی به تفکر بنگاهی در دانشگاه، ناکارآمدی قوانین و مقررات، ضعف نظام آموزشی دانشگاه، بی اعتمادی متقابل دانشگاه و صنعت، مشکلات مالی، نبودن نیروی انسانی ماهر و خبره، آشنا نبودن با محیط واقعی و نبودن سند راهبرد پژوهشی می شود. در پایان نیز پیشنهادهایی برای توسعه ی تجاری سازی دانش و کارآفرینی دانشگاهی ارایه شده است.