تاثیر استفاده از کفی های طبی در میزان مصرف انرژی افراد دچار صافی کف پا طی راه رفتن

کاهش ارتفاع قوس طولی داخلی پا تحت عنوان صافی کف پا خوانده می شود. تحقیقات بسیاری پیرامون اثبات تاثیر صافی کف پا بر ویژگی های راه رفتن افراد صورت گرفته است، اما در زمینه تاثیر کف پای صاف بر مصرف انرژی این افراد شواهد اندکی وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر صافی کف پا و درمان ارتزی آن بر تغییرات مصرف انرژی این بیماران بود.
در این مطالعه دو گروه 25 نفری از افراد سالم و دارای کف پای صاف شرکت کردند. مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی بود. نمونه های مورد نظر از بین دانشجویان و کارمندان خانم دانشگاه علوم پزشکی اصفهان با میانگین سنی 21 سال انتخاب شدند. ارزیابی هر دو پای افراد هر دو گروه از طریق فوت پرینت و به کمک نرم افزار Solid work انجام شد. برای اندازه گیری میزان مصرف انرژی از متغیر شاخص نرخ فیزیولوژیکی (Physiological cost index یا PCI) استفاده گردید. بررسی این متغیر با کمک سیستم اندازه گیری ضربان قلب در حین حرکت، ساخت شرکت پولار صورت گرفت. تفاوت بین PCI هر دو گروه توسطTwo sample t-test و تاثیر استفاده از ارتز توسط Paired t-test مورد بررسی قرار گرفت. میزان متوسط PCI در افراد سالم 368/0 و در افراد با صافی کف پا 357/0 ارزیابی گردید (0393/0 = P).
مصرف انرژی افراد دچار صافی کف پا نسبت به افراد سالم تفاوت محسوسی داشت. استفاده از کفی طبی عملکرد افراد دچار صافی کف پا را حین راه رفتن ارتقاء داد (05/0 > P). مقدار مصرف انرژی بر اساس پارامترهای PCI و THB (Total heart rate beat) تفاوت معنی داری را حین استفاده از کفی و بدون کفی نشان داد (05/0 > P).
راستای نا مطلوب مفاصل اندام تحتانی در بیماران دچار صافی کف پا موجب افزایش PCI در افراد این گروه نسبت به افراد سالم می شود و استفاده از کفی های طبی موجب بهبود راستای پا و در نتیجه کاهش مصرف انرژی در این افراد می گردد.