بررسی عملکر سیستم غشایی نانو فیلتراسیون در حذف فلزات سنگین نیکل، کروم و کادمیوم از فاضلاب های صنعتی

با پیشرفت فن آوری و تعدد صنایع مختلف، پساب حاصل از فرایندهای صنعتی تهدیدی جدی برای محیط زیست به شمار می رود. این گونه پساب ها که حاوی فلزات سنگین حاصل از فرایندهای صنعتی گوناگون می باشند، با ورود به محیط زیست اثرات نامطلوبی برارگانیسم های زنجیره غذایی و انسان می گذارند.
در زمینه حذف فلزات سنگین از فاضلاب های صنعتی به روش ترسیب شیمیایی، تبادل یونی و روش های بیولوژیکی تحقیقات زیادی صورت گرفته است ولی کاربرد سیستم های غشایی نظیر نانوفیلتراسیون امروزه به عنوان یک روش مناسب و کارآمد مطرح بوده و تحقیقات بسیاری در این زمینه در حال انجام می باشد.
هدف اصلی این پژوهش ارزیابی کارایی سیستم نانوفیلتراسیون در حذف فلزات سنگین نیکل، کروم و کادمیوم از پساب های صنعتی و عوامل موثر بر عملکرد آن می باشد. در این تحقیق با استفاده از یک پایلوت نانوفیلتراسیون به ظرفیت 40 مترمکعب در روز به همراه فیلترهای 1 و 5 میکرونی و یک غشای نیمه تراوای پلی آمید (4040 – (NF90، سعی شد با افزایش غلظت فلزات سنگین موجود در فاضلاب ساخته شده مصنوعی، تاثیر تغییرات غلظت در روند حذف فلزات سنگین به صورت مجزا و مخلوط چند فلز مورد بررسی قرار گیرد.
براساس نتایج حاصل با افزایش غلظت فلزات سنگین کارایی سیستم نانوفیلتراسیون افزایش یافت که بالاترین بازده در حذف فلزات، در غلظت 100 میلی گرم بر لیتر به دست آمد و میانگین بازده حذف تک تک و مخلوط فلزات فوق به ترتیب 95.4 % و 97.5% حاصل شد.
همچنین با افزایش غلظت فلزات ورودی، فشار عملیاتی سیستم کاهش و درصد بازیابی غشا افزایش یافت و میانگین بازده بازیابی غشا در حالت حذف مجزا و مخلوط فلزات به ترتیب 72.8% و 72.4% حاصل شد، و بیش ترین بازده حذف و بالاترین درصد بازیابی غشا و کم ترین فشار کاربردی در حذف فلز کادمیوم مشاهده گردید.