بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و سبک زندگی محیط زیستی در بین شهروندان شهر تبریز

زندگی انسان در طول تاریخ، در پیوند مداوم با طبیعت بوده است. آب، خاک، زمین و گیاهان همواره یاری رسان انسان و الهام بخش او بوده و محیط زیست به عنوان پس زمینه فعالیت های بشری، مهم ترین بخش و جزو جدا نشدنی زندگی انسان تلقی شده است. در مقابل انسان ها نیز مسئول حفظ محیط زیست خود بوده اند. در این مقاله، با استفاده از نظریه پیر بوردیو، سرمایه اجتماعی به عنوان یک عنصر تاثیرگذار در زندگی شهروندان شهر تبریز تلقی شده که به رفتار اجتماعی آنها جهت می دهد. هدف این مقاله بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و سبک زندگی محیط زیستی و تاثیر ابعاد این دو متغیر بر یکدیگر است. نتایج تحقیق نشان می دهند از میان ابعاد سه گانه سرمایه اجتماعی، ابعاد مشارکت و انسجام اجتماعی رابطه معنی دار با سبک زندگی محیط زیستی نشان داده اند اما بعد اعتماد اجتماعی رابطه معنی داری را نشان نمی دهد. همچنین بین تحصیلات و سبک زندگی محیط زیستی رابطه معنی دار وجود دارد، ولی به طور کلی بین درآمد و سبک زندگی محیط زیستی رابطه معناداری مشاهده نشد. تحلیل رگرسیون چندمتغیره نیز نشان می دهد که مشارکت اجتماعی، تحصیلات و انسجام اجتماعی بر روی هم حدود یازده درصد از واریانس سبک زندگی محیط زیستی را تببین می کنند.