سرگردانی روایی در آثار الن رب گریه مورد بررسی: درهزارتو

دراین مقاله سعی ما بر آنست تا مسئله سرگردانی روایی متن رب گریه، نحوه تجلی آن و شیوه ای که از خلال آن نویسنده، خواننده را به سرگردانی سوق می دهد مورد بررسی قرار دهیم. با مطالعه داستان«در هزار تو» (1959) مشاهده خواهیم کرد که چگونه مکانیسم نوشتار رمان نوبه سرگردانی خواننده منتهی می شود.«در هزار تو» داستان سربازی است بی نام و تنها،که قبل ازحضورارتش دشمن،به شهری ناآشنا می رسد. در واقع، رب گریه سرگردانی سربازی رابه تصویر می کشد که در اوج شکست ارتش، قدم در این فضای پیچ در پیچ می نهد. سرگردانی این سرباز در هزارتوی کوچه های شهر استعاره ایی زیبا از متنی است که به روی خود بسته می شود، تمثیلی که نظام موجود در آفرینش رمانگونه را زیر سوال می برد. بررسی و تحلیل این رمان باعث آشکارساختن ترفند نوشتاری نویسنده می شود. بنابراین، دراین مقاله سعی می کنیم تاثیر سرگردانی خلق شده با نوشتار رب گریه را مورد بررسی قرار دهیم؛ و دریابیم که زبان ونوشتار رب گریه با دنیای رمانگونه او همگونی دارد، دنیایی که در آن رب گریه استاد بی چون و چرای بازی تکنیک های روایت پردازی است.