رابطه شیوه های فرزند پروری والدین، سبک شناختی با خلاقیت دانشجویان

پژوهش حاضر به بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری والدین، سبک شناختی (استقلال-وابستگی میدانی) با خلاقیت می پردازد.
این پژوهش از نوع همبستگی و بر روی 219 نفر از دانشجویان دانشگاه خواجه نصیر طوسی انجام شد (120 نفر دختر، 99 نفر پسر). جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه شیوه های فرزندپروری، آزمون سنجش خلاقیت تصویری و آزمون اشکال نهفته گروهی استفاده شد. جهت بررسی رابطه و میزان پیش کنندگی متغیرهای فوق از روش رگرسیون گام به گام و جهت مقایسه دختران و پسران در متغیرهای پژوهش از تحلیل واریانس چند متغیری و آزمون تی مستقل استفاده شد.
نتایج نشان داد تنها متغیرهای شیوه فرزندپروری اقتدار منطقی و سبک شناختی با خلاقیت در سطح 01/0P< معنی دار بودند. این دو متغیر مجموعا 6/15 درصد از کل واریانس خلاقیت را پیش بینی کردند. متغیرهای جنس، شیوه های فرزندپروری سهل گیر و استبدادی چون نمی توانستند خلاقیت را پیش بینی نمایند از مدل رگرسیون حذف شدند. همچنین شاخص کلی خلاقیت و مولفه های بسط، سیالی و انعطاف پذیری و سبک شناختی دختران و پسران تفاوت معنی داری نداشت و تنها در مولفه ابتکار، پسران بهتر از دختران عمل کرده بودند(012/0=P). در مولفه ابتکار، میانگین نمره پسران (17/14) از میانگین دختران (52/12) بیشتر بوده و این تفاوت معنی دار بود. شیوه فرزندپروری والدین نیز در ارتباط با پسران سهل گیرتر از دختران بود(044/0=P).
والدین باید با ایجاد فضایی پذیرا در خانواده و همفکری و همکاری با اولیاء مدارس در جهت رشد شکوفایی خلاقیت فرزندان اهتمام ورزند و شیوه فرزندپروری را به عنوان یکی از عوامل موثر در بروز خلاقیت کودکان مد نظر داشته باشند.