بررسی ترکیبات فنولی عصاره های استخراج شده از میوه زرشک بی دانه (Berberis vulgaris) با استفاده از دو روش خیساندن و سیال مادون بحرانی آب

اکسیداسیون روغن ها و چربی ها باعث کاهش کیفیت و زمان ماندگاری غذا های حاوی آنها می گردد. استفاده از آنتی اکسیدان های طبیعی یکی از موثرترین راه های جلوگیری از فساد ناشی از اکسیداسیون می باشد. در این مطالعه، آنتی اکسیدان های موجود در میوه زرشک بی دانه با استفاده از سیال مادون بحرانی آب در دو دمای 120 و 180 درجه سانتی گراد و فشار ثابت 10 بار، استخراج شد و مقدار ترکیبات فنولی کل و قدرت احیاکنندگی عصاره های بدست آمده مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج در طرح فاکتوریل با استفاده از جدول ANOVA تجزیه و تحلیل شده و توسط آزمون LSD در سطح 99% مقایسه شدند. مقدار کل ترکیبات فنولی از mg G.A/100 g D.M 9/1861 تا 3/2439 در تغییر بود. قدرت احیاکنندگی عصاره ها با دو آنتی اکسیدان BHT و اسید آسکوربیک نیز مقایسه شد. قدرت احیا کنندگی عصاره های بدست آمده به روش SCW، اختلاف معنی داری با یکدیگر و همچنین با قدرت احیا کنندگی عصاره حاصل از روش خیساندن و دو آنتی اکسیدان BHT و اسید آسکوربیک داشت (P<0.01).