اثر بخشی درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای کش بر بهبود بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان

سرطان پستان یکی از شایع ترین انواع سرطان در میان زنان در سراسر جهان است که مانند سایر بیماری های مزمن بهزیستی روان شناحتی را کاهش می دهد. حفظ و ارتقای بهزیستی روان شناختی نیاز به مداخلات روان شناختی در این حوزه دارد. پژوهش حاضر اثر بخشی درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله کش به شیوه گروهی بر بهبود بهزیستی روان شناختی زنان مبتلا به سرطان پستان تحت پوشش مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی را مورد بررسی قرار داده است.
روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. بدین منظور 30 بیمار مبتلا به سرطان به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به صورت تصادفی به دو گروه آزمون وکنترل تخصیص داده شدند. سپس همه 30 نفر پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف RPHQ را تکمیل نمودن. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای مداخله ای شناختی- رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای کش شرکت کردند و گروه کنترل در این مدت مداخله ای دریافت نکرد. در خاتمه هر دو گروه بار دیگر مورد آزمون قرار گرفتند. پس از جمع آوری پرسشنامه ها، داده های به دست آمده با استفاده از روش آماری تحلیل کوواریانس و به وسیله نسخه 20 نرم افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج پژوهش نشان داد که درمان شناختی رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای کش بر بهبود بهزیستی روان شناختی در مرحله پس آزمون از لحاظ آماری تاثیر معناداری داشته است، (p<0/005) و اثرات آن تا مرحله پیگیری نیز باقی ماند.
نتایج پژوهش نشان داد که مداخله ای شناختی- رفتاری مبتنی بر الگوی 8 مرحله ای کش از طریق به چالش کشیدن باورهای غیرمنطقی بیماران درمورد بدنشان و اصلاح این باورها باعث بهبود بهزیستی روان شناختی آنها شده است. از این رو در راستای درمان های رایج پزشکی، این مداخله می تواند به منظور ارتقا بهزیستی روان شناختی مبتلایان به سرطان پستان بکار برده شود.