بهینه سازی محاسبه محدوده نواحی خطر در طبقه بندی مناطق خطرناک با رویکرد مبتنی بر ریسک

بروز نشتی از تجهیزات فرآیندی و ورود سیالات قابل اشتعال به محیط اطراف موجب به وجود آمدن ابر گاز قابل اشتعال خواهد شد. برخورد این ابر گاز قابل اشتعال با منبع جرقه پیامد آتش ناگهانی و انفجار را به دنبال خواهد داشت. مفهوم کاهش احتمال تلاقی میان این ابر گاز قابل اشتعال و منابع جرقه بالقوه به عنوان طبقه بندی مناطق خطرناک شناخته می شود. استانداردهای فراوانی به ارایه روش هایی به منظور طبقه بندی مناطق خطرناک پرداخته اند که اغلب آن ها با مشکلاتی در تعیین دقیق نواحی خطرناک ناشی از نشتی های بالقوه به دلیل انعطاف پذیری کم در مقابل تغییرات شرایط فرآیندی و جا نمایی تجهیزات و نیز در نظر نگرفتن اثرات تجمعی منابع رهایش و شرایط آب و هوایی روبرو هستند. بنابراین هدف از این مطالعه بهین ه سازی محاسبه محدوده خطر ناشی از نشتی های بالقوه است.
در این مقاله به بهینه سازی طبقه بندی مناطق خطرناک با رویکرد مبتنی بر ریسک به وسیله پارامترهای تعداد منابع رهایش تاثیرگذار در هر مکان و احتمالات شرایط آب و هوایی پرداخته شده است. عامل تعیین کننده محدوده منطقه خطر در این روش احتمال جرقه قابل قبول برای هر مکان خاص داخل منطقه خطرناک است که این احتمال توسط انجام یک ارزیابی کمی ریسک به وسیله نرم افزار PHAST RISK ورژن 7/6 برروی واحد تقویت فشار پالایش گاه گازی به عنوان مطالعه موردی محاسبه شده است.
نتایج حاصل از این روش وابستگی کامل محدوده منطقه خطر به اثرات تجمعی رهایش های بالقوه و جهت باد غالب را نشان داد و مشخص کرد که روش بهینه ارایه شده توانسته احتمالات جهات باد و آثار تجمعی نشتی های بالقوه را وارد محاسبات طبقه بندی مناطق خطرناک مبتنی بر ریسک کند.
مقایسه نتایج به دست آمده با روش های گذشته مشخص کرد که این روش دارای برتری هایی هم چون در نظر گرفتن تمام منابع نشتی و آثار تجمعی و در نظرگرفتن احتمالات جهات باد در تعیین محدوده ناحیه 2 است که طبقه بندی مناطق خطرناک را بسیار دقیق و انعطاف پذیرمی کند.