رفاه ذهنی و تاثیر اعتماد اجتماعی بر آن (مطالعه موردی جوانان ساکن شهر تهران)

اعتماد اجتماعی، جزء اصلی سرمایه ی اجتماعی محسوب می شود. این مفهوم تمام جنبه های زندگی بشری را شکل می دهد و مستعد کننده مشارکت و همکاری میان اعضای جامعه است. رفاه ذهنی نیز یکی از جنبه های مهم زندگی بشر است، که به عنوان یکی از مهمترین موضوعات اجتماعی و از ابعاد رفاه اجتماعی (شاخص اصلی توسعه) محسوب می شود. از آنجا که نیازهای انسان پیوسته در حال گسترش است دیگر تنها توجه به ابعاد عینی رفاه، راه رسیدن به رفاه اجتماعی نیست، بلکه توجه به نیاز های ذهنی و روانی و ارضاء آنها برای افراد و جامعه نیز مهم هستند. بنابراین از آنجا که رفاه محصولی است که در بستر اعتماد اجتماعی معنا می یابد؛ هدف پژوهش حاضر نیز مطالعه رفاه ذهنی و تاثیر اعتماد اجتماعی بر آن است. با استفاده از روش پیمایش و با حجم نمونه آماری 381 نفر(که برای دقت بیشتر 400 نفر در نظر گرفته شده است) با ابزار پرسشنامه و با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ایچند مرحله ای در بین جوانان 20-29 سال ساکن شهر تهران، داده ها جمع آوری و تجزیه و تحلیل شد. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین اعتماد اجتماعی با رفاه ذهنی و شاخص های شادکامی ، احساس امنیت، ترجیحات ارزشی، استحقاق، نیاز و رهایی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. در حالی که بین شاخص مقایسه نسبی (احساس محرومیت) با اعتماد رابطه معکوس و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد، بیشترین مقدار ضریب همبستگی متعلق به اعتماد اجتماعی و احساس امنیت است. بنابراین هر گونه تغییر و نوسان در متغیر اعتماد اجتماعی، می تواند منجر به تغییر رفاه ذهنی و شاخص های آن شود.