سنجش میزان برخورداری دانشجویان از شاخص های دینداری و عوامل اجتماعی موثر بر آن (مطالعه موردی دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران)

هدف این پژوهش بررسی میزان برخورداری دانشجویان از شاخص های دینداری و عوامل اجتماعی موثر بر آن است. پس از مروری بر پژوهش های داخلی و خارجی و همچنین نظریه های مرتبط با موضوع، یک چارچوب تلفیقی با استفاده از نظریه های ماکس وبر، امیل دورکیم و پیتر برگر و تامس لاکمن تهیه شده که بر پایه آن یک مدل تجربی شامل تاثیر شش متغیر مستقل بر میزان دینداری دانشجویان دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات به دست آمد. این پژوهش به روش پیمایشی انجام شد و با تکنیک پرسشنامه به گردآوری اطلاعات اقدام شد. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران بودند که از بین آنها تعداد 375 نفر با استفاده از فرمول کوکران و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه مورد مطالعه قرار گرفته است. اطلاعات جمع آوری شده با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته های پژوهش نشانگر این بودند که دینداری دانشجویان در حد متوسط می باشد و میزان دینداری (متغیر وابسته) با متغیرهای جنسیت، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، استفاده از رسانه های جدید، نوگرایی و رضایت از زندگی رابطه معنی داری دارد. بین متغیر سن با دینداری هیچ گونه تفاوت معنی داری مشاهده نشد است. ضمنا ضریب تعیین (63/0) نشان می دهد که 63 درصد واریانس متغیر وابسته از طریق متغیرهای مستقل معادله قابل تبیین است. میزان تاثیرگذاری متغیرهای مستقل نیز به ترتیب عبارت است از: استفاده از رسانه های جدید، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، میزان رضایت از زندگی و نوگرایی.