بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری روستایی در راستای پایداری و توسعه جوامع محلی در مناطق نمونه گردشگری

گردشگری در مناطق روستایی و دور افتاده اهمیت ویژه ای پیدا کرده است و ابزاری برای رفاه جوامع محلی تلقی می شود. این نوع گردشگری اگر در راستای پایداری عمومی روستاها باشد می تواند باعث توسعه این مناطق شود. بدین منظور هدف پژوهش حاضر بررسی عوامل موثر بر توسعه گردشگری روستایی با در نظر گرفتن پایداری عمومی این مناطق و در راستای توسعه جوامع محلی است. روش تحقیق توصیفی - پیمایشی و از نظر هدف کاربردی است. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بوده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در هر یک از این روستاها دو نوع پرسشنامه بین مردم محلی و گردشگران توزیع شد. برای به-دست آوردن حجم نمونه مردم محلی و گردشگران از فرمول کوکران استفاده شده است. انتخاب نمونه از مردم محلی با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده و انتخاب گردشگران با روش نمونه گیری در دسترس انجام شده است. روایی و پایایی ابزار سنجش (پرسشنامه) با استفاده از تحلیل عامل تاییدی و آلفای کرونباخ بدست آمده است. داده ها با استفاده از مدل معادلات ساختاری موسوم به تحلیل مسیر، آزمون همبستگی پیرسون و تی تک نمونه ای تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد که جاذبه های گردشگری، نحوه ی برخورد مردم محلی، وضعیت پایداری و زیرساخت های گردشگری به ترتیب بیشترین ضریب تاثیر را در توسعه گردشگری روستایی در منطقه قلات دارند. میانگین سطح پایداری محیطی و زیرساخت های گردشگری از سطح متوسط پایین تر ولی میانگین متغیرهای جاذبه ها، برخورد مردم محلی، پایداری اقتصادی و اجتماعی بالاتر از سطح متوسط است. بین پایداری زیست محیطی و روند توسعه گردشگری روستایی در منطقه قلات رابطه ی معکوس و معناداری وجود دارد.