ارائه مدلی برای پیش بینی عملکرد پایانه کانتینر در بنادر با رویکرد پویایی سیستم

با توجه به ماهیت علت و معلولی بخش حمل ونقل دریایی و تاثیر متقابل متغیرها در این بخش و نیز پیچیدگی های حاکم برآن لازم است تا به کمک ابزارهایی، سیاست های اتخاذ شده در این بخش مورد آزمون قرارگیرد. دغدغه مورد نظر در این مقاله پیش بینی عملکرد ترمینال کانتینری از حیث تعداد کانتینر تخلیه و بارگیری شده، زمان کل حضور کشتی از زمان ورود به لنگرگاه تا خروج از بندر و در صد اشغال اسکله ترمینال کانتینری می باشد. در این تحقیق، مدل پویای عملکرد ترمینال کانتینر بنادر، با استفاده ازروش پویای سیستم ها ارائه شده است. اعتبار مدل پیشنهادی با استفاده از داده های تاریخی 1384 تا 1394 بندر شهید رجایی مورد تایید قرارگرفته است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که با افزایش 1 دستگاه گنتری کرین تعداد کل کانتینرهای جابه جا شده 5/12% افزایش و متوسط زمان کشتی 30% کاهش می یابد. با سرمایه گذاری وساخت یک اسکله تعداد کل تخلیه/ بارگیری 4% افزایش و متوسط زمان کشتی 37% کاهش می یابد. در حالی که با ساخت 1 اسکله و همچنین افزایش یک دستگاه گنتری کرین تعداد کل تخلیه/ بارگیری 37% افزایش و زمان کشتی 45% کاهش می یابد. مدل پیشنهادی کمک می نماید که مدیران، از اثرات تصمیمات و سیاست های خود در طراحی و توسعه آینده ترمینال های کانتینری و نتایج آنها تصویر روشنی داشته باشند.