ویژگی های روانسنجی در مقیاس انعطاف ناپذیری روانشناختی تصویر بدنی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی و ارزیابی ویژگی های روان سنجی در مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS)، بر دانشجویان در هر دو جنس بود.
جامعه آماری پژوهش حاضر، دانشجویان دانشگاه بوعلی سینای همدان در سال تحصیلی 95-1394 بودند که براساس نمونه گیری خوشه ایچندمرحله ای، تعداد 329 نفر انتخاب شدند. به منظور بررسی ویژگی های روان سنجی مقیاس مذکور، ابتدا مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS) با شیوه ترجمه معکوس، ترجمه شد. درنهایت برای بررسی شاخص های روان سنجی آن، این مقیاس همراه با مقیاس فراشناخت بدشکلی بدنی و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن اجرا شد. داده های گردآوری شده، با استفاده از این ابزارها تجزیه وتحلیل شد: نسخه 22 نرم افزار SPSS، نسخه 8/8 نرم افزار لیزرل، آلفای کرونباخ، روایی ملاکی، هم بستگی، تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی.
تحلیل داده های گردآوری شده، نشان داد که این مقیاس ازنظر پایایی در کل و در هر دو جنس، ضرایب آلفای 90/0 تا 93/0 دارد. همچنین، روایی همزمان آن با خرده مقیاس های فراشناخت بدشکلی بدنی و انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن، به ترتیب راهبردهای کنترل فراشناختی 71/0، عینیت بخشیدن به افکار 62/0، باورهای مثبت و منفی فراشناختی 75/0، رفتارهای ایمنی 69/0 و پرسش نامه انعطاف پذیری تصویر ذهنی از بدن (BI-AAQ)، 58/0- به دست آمد که در سطح 01/0>P معنادار بود. افزون براین نتایج تحلیل عاملی تاییدی، از ساختار تک عاملی پرسش نامه حمایت کرد.
مقیاس انعطاف ناپذیری روان شناختی تصویر بدنی (BIPIS)، ویژگی های روان سنجی مطلوبی در دانشجویان ایرانی دارد.