سبک زندگی در سالمندان سقوط کرده مراجعه کننده به بیمارستان های شهر اصفهان

سقوط یکی از مشکلات شایع سلامت سالمندان است که نتیجه ی تداخل عوامل خطر فراوانی بوده و سبک زندگی از عوامل خطر رفتاری سقوط می باشد؛ بنابراین بررسی مولفه های سبک زندگی و ویژگی های جمعیت شناختی در سالمندان سقوط کرده برای بررسی نقش آنها به منظور پیشگیری از سقوط از اهمیت زیادی برخوردار است. این مطالعه با هدف تعیین مولفه های سبک زندگی در سالمندان سقوط کرده مراجعه کننده به بیمارستان های شهر اصفهان انجام گرفت.
این مطالعه یک مطالعه ی توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی بود. شرکت کنندگان 200 نفر از سالمندانی بودند که طی یکسال گذشته پس از زمین خوردگی، به اورژانس بیمارستان های دولتی شهر اصفهان در سال 1392 مراجعه کرده و سپس مرخص شده بودند. این افراد به روش تصادفی طبقه ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، شامل مشخصات دموگرافیک و پرسشنامه سنجش سبک زندگی سالم سالمندان بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSSنسخه 17استفاده شد. به منظور توصیف داده ها از شاخص های توصیفی عددی و برای تحلیل داده ها از آزمون های تی مستقل، آنالیز واریانس و ضریب همبستگی پیرسون استفاده شد.
بیشتر سالمندان (70%) در منزل سقوط کرده و 20 درصد آنان دارای سبک زندگی مطلوب بودند. نمره ی سبک زندگی در این سالمندان در مولفه ی ورزش و فعالیت بدنی 5/11 و مدیریت تنش 16/17 بود. میانگین نمره ی روابط اجتماعی و بین فردی 67/21، تغذیه سالم 62/36 و مولفه پیشگیری از حوادث 73/53 بود.
نتیجه گیری کلی: براساس نتایج مطالعه، تنها 20 درصد سالمندان دارای سبک زندگی مطلوب بودند. میزان مولفه های بررسی شده به جز مولفه «پیشگیری از حوادث» در سطح پایینی بود. با توجه به تاثیر سایر عوامل، بهسازی محیط داخل و خارج از منزل و فراهم کردن خدمات رفاهی اجتماعی جهت پیشگیری از مخاطرات توصیه می شود.