بررسی تاثیر شرایط فنی نفتکش ها (مطابق قوانین ADR) و سایر عوامل بر حوادث جاده ای آن ها

با توجه به تامین و توزیع روزانه بیش از 270 میلیون لیتر انواع فرآورده های نفتی در سراسر کشور، معضلات ناشی از نابسامانی حمل ونقل جاده ای و خطرات بالقوه فرآورده های نفتی باعث شده تصادفات تانکرهای حامل فرآورده های نفتی از حیث پیامدها و عوارض ناشی از آن اهمیت ویژه ای داشته باشند. در این مقاله شرایط فنی نفتکش های جاده ای مطابق مقررات ADR و سایر عوامل و تاثیر آن در رخداد حوادث از طریق گردآوری اطلاعات موجود و بکارگیری فرآیند تجزیه و تحلیل آماری بررسی و ارزیابی می شود. جامعه آماری این تحقیق، نفتکش های فعال کل کشور در حوزه حمل ونقل فرآورده های نفتی، اعم از شرکتی (متعلق به شرکت ملی پخش و پالایش فرآورده های نفتی کشور) و غیرشرکتی (پیمانکاران شرکت ملی پخش و پالایش فرآورده های نفتی کشور) می باشد که به دو گروه اصلی نفتکش های واگذاری شده (نفتکش هایی که از لحاظ فنی مطابق با استانداردهای اروپا می باشند) و نفتکش های غیرواگذاری (نفتکش هایی که از لحاظ فنی مطابق با استانداردهای اروپا نیستند)، تقسیم می شوند. در این تحقیق از روش های آمار توصیفی و استنباطی و آزمون های رابطه ای و همبستگی و... با استفاده از نرم افزار تحلیلی SPSS بهره گیری شده است. به منظور پاسخگویی به سوال اصلی تحقیق، با استفاده از سوالات فرعی، این عوامل مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار گرفت. در بررسی کاهش حوادث بر اثر بهبود شرایط فنی نفتکش ها، به درصد میزان فرآورده هدر رفته بر اثر حادثه توجه گردید و طبق نتایج آزمون های مورد استفاده نتیجه گرفته شد بهبود شرایط فنی نفتکش ها در میزان فرآورده هدر رفته بر اثر حادثه تاثیری نداشته و به عبارتی تنها ارتقاء شرایط فنی نفتکش ها نمی تواند باعث کاهش حوادث جاده ای آنها شود. این امر بیانگر قدرت تاثیرگذاری عوامل دیگر بر حوادث نفتکش ها می باشد. لذا با بررسی و کنکاش بر روی سایر عوامل تاثیرگذار می توان تصمیمات اصلح در خصوص کاهش حوادث را اتخاذ نمود.