روان درمانی مبتنی بر رویکرد هستی شناسی اسلامی: معنویت در سایه توحید

امروزه در میان روان شناسان، این گرایش مطرح است که دین می تواند به سلامت روانی کمک کند؛ در این میان، دیدگاه های «وجودی» و «شناختی»، نقش مهمی برای هستی شناسی افراد، قایل هستند. هستی شناسی تا حد زیادی تحت تاثیر فرهنگ و مذهب قرار دارد. هستی شناسی اسلامی، ماهیتی منحصربه فرد دارد و برگرفته از آموزه های قرآنی است که از سوی خداوند، به عنوان آفریدگار انسان مطرح شده است. بنابراین، هدف از انجام این پژوهش، استفاده از منابع غنی نگرش توحیدی اسلامی برای بررسی اصول روان درمانی مبتنی بر هستی شناسی اسلامی است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی بوده و در آن از کتب معتبر اسلامی و در صدر آنها، قرآن کریم و کتب منتسب به ائمه اطهار و نیز کتب روان شناسی استفاده شده است. براساس نتایج به دست آمده، در هستی شناسی مبتنی بر دیدگاه اسلامی، می توان موضوعاتی همچون، عزت نفس، کمال گرایی، خودشناسی، مسئولیت پذیری و وقت شناسی را که در تحقیقات گوناگون، نقش آنها در سلامت روان ثابت شده است، چه به صورت تبیینی و چه به صورت راهکاری، یافت. درمان هستی شناسی با رویکرد اسلامی، درمانی است که در چارچوب فکری و اعتقادی، متناسب با بافت مذهبی جامعه است. بنابراین، چنین درمانی، که حاصل یک پارادایم الهی است، می تواند سلامت روان را براساس فطرت انسانی تامین کند.