تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس به همراه مکمل یاری پروبیوتیک بر برخی از شاخص های التهابی در زنان دارای اضافه وزن

هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین پیلاتس و مصرف مکمل پروبیوتیک بر پروتئین واکنشی-C، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژنار و سرعت رسوب گلبول قرمز در زنان دارای اضافه وزن است.
تعداد 40 نفر در دامنه سنی 23 تا 25 سال به صورت هدفمند انتخاب شدند و به صورت آگاهانه و تصادفی به چهار گروه 10 نفری «پروبیوتیک، دارونما، پیلاتس و توام» تقسیم شدند. در مرحله پایه و بعد از هشت هفته تمرین، نمونه خون وریدی آزمودنی ها جهت اندازه گیری مقادیر پروتئین واکنشی-C، کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژنار و سرعت رسوب گلبول قرمز اخذ شد. از آزمون تی، آزمون آنکوا و آزمون تعقیبی بونفرونی جهت بررسی متغیرهای تحقیق استفاده شد.
پروتئین واکنشی-C و سرعت رسوب گلبول قرمز در بررسی درون گروهی در گروه پیلاتس، پروبیوتیک و توام کاهش معناداری داشت (0/001p=). کراتین کیناز در گروه پیلاتس و توام کاهش معنادار یافت (0/001p=). لاکتات دهیدروژناز نیز صرفا در گروه توام کاهش معنادار یافت (0/001p=). در گروه کنترل مقدار پروتئین واکنشی-C افزایش معنادار داشت (0/001p=). همچنین با توجه به نتایج آزمون آنکوا در بین گروه ها ازنظر مقدار کراتین کیناز، لاکتات دهیدروژناز، پروتئین واکنشی-C و سرعت رسوب گلبول قرمز تفاوت معنی داری وجود داشت (0/001p=). طبق نتایج آزمون تعقیبی بیشترین کاهش در این شاخص ها در گروه توام مشاهده شد.
به رغم اینکه پیلاتس و مکمل پروبیوتیک به تنهایی می توانند در کاهش التهاب موثر باشند، اما درصورتی که پیلاتس با مصرف پروبیوتیک همراه باشد می تواند به نتایج بسیار بهتری منجر شود.