تاثیر سیاست گذاری و سرمایه گذاری دولت در کاهش اثرات بحران آب در مناطق خشک و نیمه خشک(ناحیه بجستان در خراسان رضوی)

سیاست گذاری و سرمایه گذاری های دولت دردهه اخیر با هدف پایداری نظام سکونتگاه های روستایی، نه فقط به نتایج مطلوب دست نیافته بلکه شاهدروستاهایی با تاب آوری ناچیز دربرابر بحران های زیست محیطی، بویژه بحران آب هستیم. این گفتار تلاش دارد، سیاستگذاری وسرمایه گذاری های دولت در ناحیه پژوهش را در دوره10ساله(96 -1386) با بهره گیری ازدوروش تحلیل کیفی وکمی، میزان اثرگذاری اقدامات دولت درکاهش بحران آب را مورد واکاوی قرار دهد. پژوهش با بهره گیری از رویکرد کاربردی، روش شناسی توصیفی و استنباطی به شیوه پیمایشی، با ماهیت وروش علی و شیوه گردآوری داده ها میدانی واسنادی سازمان بخشی شده است. جامعه آماری، خانوارهای روستایی ناحیه روستایی(شهرستان) بجستان، براساس سرشماری 1395برابر4626نفر است. حجم نمونه با بهره گیری ازروش کوکران 354نفر تعیین که به منظور تعمیم پذیری360پرسشنامه درروستاهای نمونه با پخشایش خوشه ایمتناسب و با پاسخگویی336نفر از خانوارهای روستایی همراه گردید. در قسمت تحلیل داده ها از فن مدل سازی معادلات ساختاری بارویکرد روش حداقل مربعات جزئی2 و با استفاده از نرم افزار Smart PLS2برای بررسی الگوی مفهومی پژوهش بهره گرفته شده. تحلیل ساختار درونی پرسشنامه و تعیین روایی همگرا، از نتایج حاصل از تحلیل عاملی تاییدی و میانگین واریانس تبیین شدهAVE استفاده شده و برای این منظور بارهای عاملی استاندارد شده و شاخص AVE به تمامی گویه ها و متغیرها محاسبه گردید. نتایج پژوهش حاکی از آن است که اقدامات محدود دولتی در10سال اخیر تاثیری برکاهش بحران آب درناحیه پژوهش نداشته و روند شرایط ناپایداری سکونتگاه های روستایی همچنان ادامه دارد.