نقد و بررسی دیدگاه احمد اسماعیل بصری درباره متشابه بودن کل قرآن

جریان احمد الحسن بصری، یکی از جریان های خطرناک در موضوع مهدویت است و بعضی ویژگی ها مانند استناد به بعضی روایات، خواب و استخاره، آن را از سایر مدعیان دروغین مرتبط با آموزه مهدویت متمایز می کند. در چند سال اخیر، فعالیت های تبلیغی این جریان چه به صورت مجازی در پالتاک و وب سایت های مختلف و چه به صورت چهره به چهره افزایش یافته است. این نکات، ضرورت نقد و بررسی این جریان و نشان دادن اشکالات آن را دو چندان می کند. احمد الحسن بصری، که مدعی است امام، مهدی اول و یمانی موعود است، خود را همانند دیگر امامان، بهره مند از علم الهی و مصون از هرگونه اشکال و اشتباه می داند. بر این اساس، اثبات حتی یک اشکال در کتاب های وی برای رد تمام ادعاهای او کافی است. اشتباهات احمد الحسن را می توان در موضوعات مختلف مانند قرآنی، حدیثی، کلامی، ادبی، فقهی و تاریخی دنبال کرد. مسئله اصلی این مقاله، نقد و بررسی دیدگاه احمد الحسن بصری درباره متشابه بودن کل قرآن است که به شیوه توصیفی، تحلیلی و انتقادی، نشان داده خواهد شد. احمد الحسن معتقد است تمام آیات قرآن متشابه است و بدون روایات، نمی توان معنای آیات را فهمید. در این مقاله، نخست، عبارات متناقض احمد الحسن در این ارتباط نشان داده می شود، سپس چهار دلیل قرآنی و روایی برای رد این دیدگاه ارائه و در پایان، استدلال وی به یک روایت، نقد و بررسی می شود.