بررسی عوامل بالینی و پاتولوژیک موثر بر وضعیت حاشیه های تومور در کارسینوماهای جراحی شده در یک بیمارستان آموزشی در جنوب کشور

کارسینوماها، شایع ترین بدخیمی های ناحیه ی سر و گردن هستند. کفایت حاشیه ی جراحی شده برای تصمیم گیری در مورد درمان و پیش آگهی بیماران مبتلا به کارسینوما حیاتی است. هدف از این مطالعه، شناخت عوامل بالینی و پاتولوژیک موثر بر وضعیت حاشیه های تومور در کارسینوماهای جراحی شده بود.
در این مطالعه ی مقطعی، پرونده ی تمام بیمارانی (71 نفر) که بین سال های 95-1385 مورد عمل جراحی کامل کارسینوماهای بافت نرم فک و صورت قرار گرفته بودند، بررسی شد. اطلاعات مربوط به خصوصیات بالینی و هیستوپاتولوژی شامل جنس، سن، نوع تومور، اندازه ی تومور، محل تومور، وجود متاستاز لنفاوی، تعداد حاشیه های درگیر، درجه ی هیستوپاتولوژی تومور، مرحله ی بالینی و نتایج برش های یخ زده استخراج شد. سپس نتایج با استفاده از آمار توصیفی و آزمون های کای- دو مورد ارزیابی قرار گرفت.
38 تعداد 53/5 درصد از بیماران، دارای حاشیه ی مثبت، 12/7 درصد حاشیه ی نزدیک و 0/8 درصد دارای حاشیه ی عاری از تومور بودند. حاشیه ی مثبت با اندازه ی تومور (p value = 0/01) و نیز با محل تومور ارتباط داشت (p value = 0/03). ارتباطی بین سن، جنس، نوع تومور، وجود متاستاز لنفاوی، درجه ی هیستوپاتولوژی تومور، مرحله ی بالینی و انجام برش یخ زده با حاشیه ی نهایی مشاهده نگردید (p value < 0/05).
در مطالعه ی حاضر، 66/2 درصد حاشیه های نهایی ضایعات کارسینومای دهان و فک، مثبت یا نزدیک گزارش شد و نتایج حاشیه ی نهایی با محل و اندازه ی ضایعات ارتباط داشته است.