مقایسه ی آزمایشگاهی ریزنشت سه ماده ی فیشورسیلانت متداول، خوداچ شونده و هیدروفیل

نقش فیشورسیلانت در پیشگیری از پوسیدگی های دندانی به اثبات رسیده است. دو نوع فیشورسیلانت سلف اچ و هیدروفیل به تازگی معرفی شده اند. هدف از این مطالعه، بررسی و مقایسه ی ریزنشت سه ماده ی فیشورسیلانت سلف اچ و فیشورسیلانت هیدروفیل با یک نوع فیشورسیلانت متداول بود.
این پژوهش به صورت مداخله ی تجربی از نوع آزمایشگاهی می باشد که در آن 75 دندان مولر سوم (از هر دو فک) بدون پوسیدگی انتخاب و به سه گروه تقسیم شدند. در هر گروه، دندان ها پس از شستشو، خشک شده و برای پروفیلاکسی با پودر پامیس مهیا شدند، سپس شیارهای اکلوزالی به وسیله ی ژل اسید فسفریک 37 درصد، M3 به مدت 20 ثانیه تحت اچ قرار گرفته و پس از انجام اچینگ، به مدت 15 ثانیه شستشو داده و خشک شدند. در این مرحله، شیارهای اکلوزال با یکی از سه ماده ی شیارپوش متداول M3، خود اچ کننده ی Itena و هیدروفیل اسمارت سیل Self-etching Itena، 3M و Hydrophilic Smartseal پوشش داده شدند. دندان ها پس از آماده سازی، به مدت 48 ساعت در فوشین 5/0 درصد قرار گرفته و بعد از شستشو در جهت باکولینگوالی برش داده شدند. ریزنشت نمونه ها با کمک استریومیکروسکوپ و با بزرگ نمایی 24 برابر بررسی گردید و سپس توسط آزمون آماری غیر پارامتریک کروسکال والیس و من ویتنی مورد آنالیز قرار گرفتند و سطح معنی داری به صورت (p value < 0/05) تعریف گردید.
با مقایسه ی میزان ریزنشت در این مطالعه، مشخص شد که بیشترین میزان ریزنشت مربوط به گروه فیشورسیلانت سلف اچینگ بود (میانگین 3) و با گروه هیدروفیل (میانگین 2) و متداول (میانگین 0/84) تفاوت آماری معنی داری داشت (p value < 0/001)، ولی بین میزان ریزنشت دو گروه M3 و هیدروفیل، تفاوت آماری معنی داری مشاهده نشد (p value = 0/21).
نتایج این پژوهش نشان داد که میزان ریزنشت فیشورسیلانت سلف اچ بیشتر از دو نوع متداول و هیدروفیل بود.