مقایسۀ مؤلفه های سازگاری اجتماعی، مهارت های خودتنظیمی هیجانی و راهبردهای مقابله ای در موقعیت های استرس زا در زنان بزهکار و عادی

هدف از پژوهش حاضر، «مقایسۀ مؤلفه های سازگاری اجتماعی، مهارت های خودتنظیمی هیجانی و راهبردهای مقابله ای در موقعیت های استرس زا در زنان بزهکار و عادی شرق استان تهران» بود. روش پژوهش از نوع علی مقایسه ای و جامعۀ آماری شامل کلیۀ زنان بزهکار شهرهای شرقی استان تهران (قرچک، ورامین، بومهن، پیشوا، دماوند، پردیس، رودهن، دماوند، فیروزکوه، آبسرد، آبعلی، کیلان، ارجمند و جوادآباد) در سال 1395 بود که از میان این شهرها به شیوۀ تصادفی، چهار شهر ورامین، رودهن، فیروزکوه و پیشوا انتخاب شد. نمونه ای به حجم 200 نفر به تفکیک گروه ها، 100 نفر از زنان عادی و 100 نفر از زنان بزهکار به عنوان نمونۀ مطالعه و مقایسه انتخاب شدند. شرکت کنندگان با سه پرسش نامۀ دشواری تنظیم هیجان (DERS) ، راهبردهای مقابله با استرس لازاروس و فولکمن و سازگاری اجتماعی اقتباس شده از پرسش نامۀ شخصیت کالیفرنیا (CPI) مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج آزمون t جهت مقایسۀ دو گروه زنان بزهکار و عادی نشان داد، سازگاری اجتماعی و بعضی از مؤلفه های آن (کنترل بر خود و تحمل پذیری) در زنان بزهکار کمتر از زنان عادی است. همچنین، مهارت های خودتنظیمی هیجانی (رفتار هدفمند، کنترل تکانه، آگاهی هیجانی، دسترسی به راهبردها، شفافیت هیجانی) و کل توانایی تنظیم هیجانی زنان بزهکار به صورت معناداری کمتر از زنان عادی است. زنان بزهکار نسبت به زنان عادی بیشتر از راهبردهای هیجان مدار و کمتر از راهبردهای مسئله مدار استفاده می کنند و در کل، زنان بزهکار نسبت به زنان عادی کمتر از راهبردهای مقابله ای استفاده می کنند. روش های مقابله با استرس، خودتنظیمی هیجانی و سازگاری اجتماعی بزهکاران با افراد عادی متفاوت است و این نشان می دهد، این عوامل به عنوان عوامل پیشگیری از بزهکاری و کمک به افراد، در افزایش سازگاری با تغییرات و عوامل فشارزا مؤثر است. کلید واژه ها: سازگاری اجتماعی، راهبردهای مقابله ای، راهبردهای مسئله مدار، راهبردهای هیجان مدار، مهارت های خودتنظیمی هیجانی، زنان بزهکار.