خشونت در مدرسه: نقش توانایی همدلی، مهارت های ارتباطی و حل تعارض در کاهش رفتارهای خشونت آمیز نوجوانان

مواد و روش ها دکتری هش رفتارهای خشونت آمیز نوجوانان انجام شده است. طرح پژوهشی استفاده شده در این مطالعه از نوع آزمایشی به شیوه پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پسر دوره متوسطه استان های تهران و همدان بودند. برای انتخاب نمونه در مرحله اول از روش نمونه گیری خوشه ایچند مرحله ای و در مرحله دوم، از روش جایگزینی تصادفی سود برده شد. هم چنین به منظور افزایش ضریب اطمینان از نظر کنترل افت آزمودنی ها، برای هر گروه 20 نفر در نظر گرفته شد و به شیوه جایگزینی تصادفی افراد در 4 گروه 20نفری قرار گرفتند. ابتدا پرسش نامه خشونت بین فردی بین دانش آموزان مدارس انتخاب شده در استان های تهران و همدان توزیع شد. سپس، تعداد 80 نفر (هر استان 40 نفر) از آن ها که نمره شان بالاتر از خط برش قرار داشت انتخاب و به صورت تصادفی در گروه های آزمایش (گروه آزمایش 1 و 2) و گواه (گروه 1 و 2) قرار داده شدند. برنامه آموزش مهارت های اجتماعی در قالب یک دور ه 10 جلسه ای (جلسات گروهی 90دقیقه ای) اجرا شد. ابزارهای اندازه گیری علاوه بر پرسش نامه خشونت بین فردی، شامل پرسش نامه هوش بهر هیجانی بار اون، مقیاس کنترل عواطف و نسخه دوم مقیاس شیوه مقابله با تعارض «رحیم» بودند. برای تحلیل داده ها از روش های آماری تحلیل مانکوا سود برده شد.
یافته ها نتایج پژوهش نشان داد آموزش مهارت های اجتماعی در ارتقای مهارت همدلی، ارتباط موثر و حل تعارض دانش آموزان مقطع متوسطه موثر بوده است. همچنین نتایج بیانگر آن است که آموزش مهارت های اجتماعی در کاهش گرایش رفتارهای خشونت آمیز (خشونت کلامی و عملی) تاثیرگذار است.