تاثیر هشت هفته تمرین ترکیبی و مکمل دهی ال-آرژنین بر سطوح پلاسمایی مشتق اکسیده ی داکسی گوانوزین ((8-OHdG، مالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی مردان سالمند (مدل سازی چند متغیره طولی)

سالمندی فرآیندی زیست شناختی است، که با تجمع آسیب های اکسیداتیو به مولکول DNA همراه است. از آنجا که فعالیت های ورزشی و استفاده از مکمل های غذایی نقش موثری در کاهش عوارض سالمندی دارند، در این مطالعه تاثیر هشت هفته تمرین ورزشی و مصرف ال آرژنین بر محصولات فرایندهای اکسیداتیو شامل مشتق اکسیده ی داکسی گوانوزین (8-OHdG) ، مالون دی آلدهید و ظرفیت تام آنتی اکسیدانی (TAC) در مردان سالمند مورد بررسی قرار گرفت. 44 مرد سالمند با میانگین سنی 61/4±77/67 انتخاب و به صورت تصادفی در 4 گروه 11 نفری گروه تمرین+مکمل (ES) ، گروه تمرین+دارونما (EP) ، گروه مکمل و گروه شاهد تقسیم شدند. گروه های تمرین، هشت هفته پروتکل طراحی شده تمرین ترکیبی استقامتی و قدرتی را سه جلسه در هفته، یک روز در میان انجام دادند. گروه تمرین+مکمل و گروه مکمل، روزانه 1000 میلی گرم ال_آرژنین را یک ساعت بعد از صبحانه و یک ساعت قبل از تمرین مصرف کردند. از روش الایزا برای اندازه گیری متغیرهای بیوشیمیایی و از روش تحلیل کووواریانس و مدل سازی چند متغیره طولی برای تحلیل داده ها در سطح معناداری 05/0>P استفاده شد. تغییرات 8-OHdG، MDA و TAC در 4 گروه مورد مطالعه، تفاوت معناداری داشت (001/0>P). 8–OHdG و MDA در هر سه گروه ES (به ترتیب 38/35- درصد و 85/61- درصد) ، EP (59/22- درصد و 45/55- درصد) و مکمل (90/14- درصد و 09/3- درصد) کاهش معناداری داشت (001/0>P). هم چنین TAC در گروه ES (56/135 درصد) ، گروه EP (21/76 درصد) و گروه مکمل (27/21 درصد) افزایش معناداری داشت (001/0>P). تاثیر توام تمرین و مصرف مکمل بیشتر از تاثیر تمرین یا مصرف مکمل به تنهایی بر 8–OHdG (001/0P<، 16/5- =β) ، TAC (001/0P<، 30/2- =β) و MDA (001/0P<، 50/3=β) بود. هم چنین تمرین تاثیر معناداری بیشتری نسبت به مصرف مکمل به تنهایی روی پاسخ ها نشان داد. با توجه به یافته های مطالعه حاضر، مصرف مکمل ال آرژنین و تمرینات ترکیبی هوازی و قدرتی می تواند به عنوان کاهش دهنده شاخص های استرس اکسایشی و بهبوددهنده سیستم آنتی اکسیدانی در سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.