تاثیر رهبری اصیل بر سلامت روانی: نقش میانجی گرانه حیطه های زندگی کاری و خوداثربخشی مقابله شغلی

هدف پژوهش، بررسی تاثیر رهبری اصیل بر سلامت روانی با نقش میانجی گرانه حیطه های زندگی کاری و خوداثربخشی مقابله شغلی است. جامعه آماری پژوهش کلیه کارکنان یک شرکت دولتی تابعه وزارت نیرو در استان خوزستان است که 325 نفر از آن ها به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه رهبری اصیل (ALI) (والومبا و همکاران، 2008) ، حیطه های زندگی کاری (لایتر و مسلش، 2004) ، خوداثربخشی مقابله شغلی (پیزانتی و همکارن، 2008) و سلامت عمومی (گلدبرگ و ویلیامز، 1998) هستند. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) از نوع تحلیل مسیر انجام گرفت. برای آزمون اثرهای واسطه ای در الگوی پیشنهادی از روش بوت استراپ استفاده گردید. الگوی فرضی پژوهش از برازش نسبتا خوبی با داده ها برخوردار است. یافته ها نشان داد که رهبری اصیل بر حیطه های زندگی کاری تاثیر مستقیم معنادار (001/0>P) ، حیطه های زندگی کاری بر خوداثربخشی مقابله شغلی و سلامت روانی تاثیر مستقیم معنادار (001/0>P) و خوداثربخشی مقابله شغلی بر سلامت روانی تاثیر مستقیم معنادار داشت (001/0>P).