دوازده امامی بودن، اصل مشترک مذاهب اسلامی

اعتقاد به وجود دوازده خلیفه به عنوان جانشینان پیامبر؟ص؟ و رهبران امت اسلامی، پس از آن حضرت، جزء اصولی است که پیروان همه مذاهب اسلامی، اعم از شیعه و اهل سنت، بر آن اتفاق نظر دارند.</p><p>این اصل مهم اعتقادی، نشات گرفته از روایات متواتری است که محدثان و دیگر عالمان مذاهب اسلامی به نقل از رسول خدا؟ص؟ در منابع معتبر دینی و مذهبی خود ثبت کرده اند. دوازده امامی بودن شیعه امری است روشن، چون نام پیروان این مذهب «شیعه امامی اثناعشری» است. این اعتقاد در میان دانشمندان اهل سنت نیز مسئله ای ریشه دار است، چنان که عالمان اهل سنت، اعم از عالمانی که قبل از پیدایش و رسمیت یافتن مذاهب چهارگانه فعلی می زیسته اند، و عالمانی که از یکی از مذاهب چهارگانه حنفی، مالکی، شافعی و حنبلی پیروی می کرده اند، این روایات را با اسناد صحیح و به نشانه قبول در آثار خود ثبت کرده اند.</p><p>هر چند در مقام عمل تنها مذهبی که به این روایات پای بند می باشد مذهب شیعه امامیه است، و پیروان دیگر مذاهب اسلامی در عین حال که در مقام اعتقاد و نظر، این اصل را پذیرفته، و شماری از روایات خلفای اثناعشر را ده ها سال زودتر از محدثان شیعه امامیه در آثار خود ثبت کرده اند، اما در مقام عمل خود را به این اصل ملتزم ندانسته اند.</p><p>آن دسته از عالمان اهل سنت که روایات اثناعشر را توجیه کرده اند نیز کوشیده اند تا مصادیقی غیر از آن چه شیعه به آن معتقد است برای روایات ارائه دهند، اما این اختلاف مصداقی، زیانی به اعتبار این اصل مشترک وارد نمی سازد.</p><p>به باور ما در متن روایات اثناعشر ویژگی هایی وجود دارد که دیدگاه عالمان شیعه را تایید و نظر دانشمندان اهل سنت را رد می کند.