بررسی اثر تیمارهای فیزیکی و شیمیایی بر عمر انباری پرتقال تاپسون

در این تحقیق اثر تیمارهای فیزیکی و شیمیایی بر عمر انباری و کیفیت میوه های پرتقال تامپسون مورد بررسی قرار گرفت. دمای انبار معمولی در طول شبانه روز متغیر بود. این تیمارها عبارت بودند از: A- شاهد (بدون انجام هیچگونه پیش تیمار) B- روش سردخانه ای، C- شستشوی پرتقال با مایع مویان (مایع ظرفشویی) 2 در هزار، D- شستشوی پرتقال با مایع مویان (مایع ظرفشویی) سپس با قارچ کش تیابند ازول با غلظت دو در هزار، E- شستشوی پرتقال با مایع مویان و سپس با هورمون جیبرالین با غظت 50 قسمت در میلیون، F- استفاده از پوشش پلی اتلین منفذدار، G- استفاده از پوشش پلی اتیلن بدون منفذ، H- استفاده از قارچ کش تیابند ازول و واکس. پس از تیماردهی نمونه ها در انبار معمولی و سردخانه با دمای 7 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 80 درصد برای مدت سه ماه نگهداری شوند. هدف از انجام آزمایش تشخیص بهترین روش یا روش های تیماری در افزایش حفظ کیفیت میوه در پایان یک دو راه انبارداری سه ماهه بود. متغیرهای مورد اندازه گیری شامل درصد کل مواد جامد محلول، اسید سیتریک، ویتامین ث، درصد پوسیدگی، کیفیت میوه و میزان سفتی میوه بود. داده های بدست آمده به کمک یک نرم افزار ام استات سی و در قالب طرح آماری کرت های خرد شده (اسپیلیت پلات) مورد تجزیه آماری واقع گردید. مقایسه میانگین داده ها بر اساس روش دانکن با احتمال 5 درصد انجام شد. نتایج نشان داد که استفاده از قارچ کش تیابندازول (تکتو 60) و شستشو با مایع مویان و هورمون جیبرالیک اسید در میوه نظیر ویتامین ث، سفتی میوه، تیمارهای B و E جزو تیمارهای مناسب قبل از انبارداری پرتقال تامپسون شناخته شدند.