مقایسه فضای تبلیغی تلویزیون و مسجد

در این نوشتار با بهره گیری از چارچوب نظری «هویت، فضا»، فرایند تعامل ساحت های عقلانی و احساسی انسان در فضا و بازتولید آن، که حاکی از تبلور متفاوت ابعاد عقلانی و احساسی آدمی نسبت به گونه های متفاوت فضایی است، برخی از ابعاد دین داری در دو فضای «تقید به تماشای برنامه های مذهبی تلویزیون» و «تقید به رفتن به مسجد» با روش پیمایشی و فن پرسش نامه مورد بررسی قرار گرفته و تبیین گردیده که در شرایط تقید به مسجد زمینه مناسب تری برای تبلیغ دینی فراهم است؛ چراکه در فضای تماشای تلویزیون، ماهیت سرگرم کنندگی آن مجال کمتری برای تجلی ابعاد دین مدارانه انسان فراهم می کند. هدف از این پژوهش این است که ظرفیت مکان ها و فضاهای سنتی تبلیغ را با فضاهای مجازی نوین بررسی و میزان تاثیرگذاری، تفاوت و ظرفیت های هر یک را با هم مقایسه نماید.