واسکولیت ناشی از داروهای ضد تیروئید

هدف این مقاله مرور یافته های موجود در مورد واسکولیت ناشی از داروهای ضدتیروئید است.

پژوهش های انجام شده بین سال های 1960 تا 2009 با کلمات کلیدی «داروهای ضد تیروئید و واسکولیت»، «داروهای ضد تیروئید و خونریزی منتشر آلوئولی» و «داروهای ضد تیروئید و گلومرولونفریت» در وب سایت مدلاین مورد بررسی قرار گرفت.

92 مقاله واجد معیارهای انتخابی بودند. یافته ها نشان داد که 46-15% بیماران درمان شده با پروپیل تیواوراسیل (PTU) دارای ANCA مثبت شدند، در مقابل تنها 3-0% بیماران درمان شده با کربی مازول (CMZ) یا متی مازول (MMI) دچار این عارضه شدند. از داروهای ضد تیروئید، PTU شایع ترین دارویی است که بیشتر به عنوان عامل ایجاد واسکولیت ناشی از دارو گزارش می شود. بیماری تیروئید زمینه ای در بیشتر موارد، بیماری گریوز است اما در همراهی با گواتر مولتی ندولر سمی نیز گزارش شده است. نشانه های واسکولیت ناشی از PTU عبارتند از: کم خونی (که در بیشتر بیماران مشاهده می شود)، ضایعات پوستی (زخم، پورپورا، ندول های زیرجلدی و ضایعات شبیه اریتم ندوزوم و اریتم مولتی فرم)، آرترالژی، تب، خستگی، لنفادنوپاتی، هماچوری، پروتئینوری، خونریزی آلوئولار و پلورال افیوژن، خونریزی منتشر آلوئولی و گلومرولونفریت هلالی. هنگامی که واسکولیت ناشی از PTU تشخیص داده می شود، تنها قطع دارو می تواند سبب برطرف شدن علایم طی 4-1 هفته شود. در کل پیش آگهی واسکولیت ناشی از داروهای ضد تیروئید بسیار بهتر از واسکولیت های اولیه می باشد.

داروهای ضد تیروئید مثل PTU می توانند سبب ایجاد واسکولیت ANCA مثبت شوند که بیماری زایی آن ممکن است چندعاملی باشد و تشخیص براساس ارتباط بین واسکولیت بالینی و تجویز داروی ضد تیروئید و نیز کنار گذاشتن همه ی وضعیت هایی است که واسکولیت را تقلید می کنند. بعد از تشخیص، داروی ضد تیروئید باید به سرعت قطع شود و پروگنوز آن در اغلب موارد خوب می باشد.