اثربخشی درمان فراشناختی در کاهش علائم افسردگی، اضطراب و افکار ناکارآمد در اختلال افسردگی اساسی

درمان فراشناختی بر این اصل استوار است که فراشناخت برای درک نحوه ی عملکرد شناخت و نحوه ی تولید تجربه های هشیارانه ی ما درباره ی خودمان و جهان اطرافمان بسیار مهم است. در پژوهش حاضر سعی شده است تا اثربخشی این نوع از درمان در بهبود بیماران دچار افسردگی اساسی مورد بررسی قرار گیرد.
این پژوهش در چارچوب طرح تجربی تک موردی با استفاده از طرح خطوط پایه چندگانه ی پلکانی طی 8 جلسه بر روی سه بیمار، در دوره پیگیری یک، سه و شش ماهه، از طریق مصاحبه ساختاریافته، پرسشنامه ی افسردگی و اضطراب بک و پرسشنامه ی افکار ناکارآمد مورد بررسی قرار گرفت. درمان تغییرات معنادار و قابل توجهی در علائم افسردگی و باورهای فراشناختی بیماران افسرده ایجاد کرد.
نتایج این پژوهش نشان می دهد، درمان فراشناختی که به جای محتوای شناخت بر کنترل فرآیندهای حاکم بر آن تمرکز می کند، می تواند در درمان بیماران مبتلا به اختلال افسردگی موثر باشد. به طوری که درمان موجب تغیرات معنادار در علائم هر سه بیمار شد و بهره های درمانی تا زمان دوره ی پیگیری ادامه یافتند.