فهرست مطالب

مجله بیومکانیک ورزشی
سال یکم شماره 1 (تابستان 1394)

  • تاریخ انتشار: 1394/06/20
  • تعداد عناوین: 6
|
  • اثر رکاب زدن و خستگی بر تغییرات هم انقباضی عضلات اطراف زانو طی دویدن ورزشکاران سه گانه
    مهرداد عنبریان، مصطفی سپهریان، فرزاد ناظم، بهروز حاجیلو صفحه 5
    هدف
    هدف این تحقیق، تعیین اثر خستگی متعاقب رکاب زدن بر هم انقباضی عضلات اطراف زانو در هنگام دویدن ورزشکاران مبتدی سه گانه بود.
    روش ها
    دوازده سه گانه کار مرد مبتدی با میانگین سنی 1/2±7/23 به طور در دسترس انتخاب و در این پژوهش شبه تجربی شرکت کردند. فعالیت الکترومایوگرافی سطحی عضلات دوقلو، راست رانی، پهن داخلی، پهن خارجی، دوسررانی و نیم وتری طی مراحل حمایت و بدون حمایت دویدن قبل و بعد از اجرای پروتکل خستگی رکاب زدن ثبت شد. سپس هم انقباضی عمومی و جهت دار عضلات مفصل زانو محاسبه شد. تغییرات هم انقباضی عضلات قبل و بعد از خستگی با تست t زوجی تجزیه و تحلیل شد (0.05 ≥p ).
    یافته ها
    هم انقباضی عمومی در زیرمرحله پیشروی و کل مراحل حمایت و بدون حمایت بعد از خستگی کاهش معنادار را نشان داد (p=0.000). در حالیکه در زیر مراحل تماس پاشنه و میانه مرحله حمایت، تفاوت معنادار نبود. خستگی تنها هم انقباضی جهت دار عضلات داخلی و خارجی اطراف زانو را در زیرمرحله تماس پاشنه به صورت معناداری تغییر داد (p=0.034). هم انقباضی جهت دار عضلات اکستنسوری و فلکسوری اطراف زانو هم تنها در مرحله بدون حمایت دویدن بعد از خستگی رکاب زدن کاهش معنادار داشت (p=0.011).
    نتیجه گیری
    تغییرات ایجاد شده ناشی از رکاب زدن در هم انقباضی عضلات اطراف زانو، می تواند باعث کاهش در عملکرد حرکتی زانو، تغییر الگوی دویدن و یا بروز آسیب اندام تحتانی در ورزشکاران مبتدی سه گانه گردد.
    کلیدواژگان: سه گانه، خستگی، دوچرخه سواری، دویدن، الکترومایوگرافی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • مقایسه شاخص های پایداری ایستا در زنان سالم، استئوپنیک و استئوپروتیک با استفاده از نوسان مرکز فشار(Center Of Pressure)
    گیتی ترکمان، ملیحه دربانی، شفیعه موثقی، نوشین بیات صفحه 15
    هدف
    تغییر استراتژی کنترل تعادل در افراد استئوپروتیک و تمرکز بر استراتژی هیپ و همچنین تغییرات وضعیتی ایجاد شده ممکن است بر جابه جایی مرکز فشار موثر باشد. این مطالعه با هدف مقایسه شاخص های پایداری ایستا در زنان یائسه سالم، استئوپنیک و استئوپروتیک انجام شد.
    روش ها
    71 زن یائسه داوطلب 48-65 ساله بر اساس Score-T ستون فقرات به سه گروه سالم (تعداد=15)، استئوپنیک (تعداد=26) و استئوپروتیک (تعداد=30) تقسیم شدند. تعادل ایستا به وسیله صفحه نیرو، در دو وضعیت، ایستادن بر روی دو پا و ایستادن به صورت رومبرگ، با چشمان باز، برای 20 ثانیه، ارزیابی شد. انحراف معیار سرعت و دامنه جا به جایی مرکز فشار در دو جهت قدامی-خلفی و داخلی-خارجی و طول مسیر مرکز فشار اندازه گیری شد.
    یافته ها
    انحراف معیار سرعت و دامنه جا به جایی در جهت قدامی- خلفی، در وضعیت ایستادن بر روی دو پا در گروه استئوپنیک و استئوپروتیک نسبت به زنان سالم افزایش معنی دار نشان داد (0.05>P). انحراف معیار دامنه جا به جایی در جهت قدامی- خلفی در وضعیت رومبرگ نیز در گروه استئوپروتیک نسبت به گروه سالم، افزایش معنی داری نشان داد (0.03=p). طول مسیر جا به جایی مرکز فشار هم در وضعیت ایستادن بر روی دو پا در دو گروه استئوپنیک و استئوپروتیک به طور معنی دار بیشتر از گروه سالم بود (0.05=p). کاهش میزان تراکم معدنی استخوان با افزایش نوسانات مرکز فشار همراه بود.
    نتیجه گیری
    افزایش انحراف معیار دامنه و سرعت در راستای قدامی- خلفی و افزایش طول مسیر مرکز فشار که با کاهش تراکم مواد معدنی استخوان افزایش می یابد، می تواند ناشی از تغییر استراتژی های کنترلی زنان استئوپنیک و استئوپروتیک باشد. بررسی این تغییرات در ارائه راهکارهای مناسب درمانی برای پیشگیری از افتادن و شکستگی های استخوانی در بیماران استئوپروتیک ضروری است.
    کلیدواژگان: زنان یائسه، استئوپروز، T، score، صفحه نیرو، مرکز فشار، تعادل ایستا
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر سرعت استارت دویدن بر سفتی اندام تحتانی در دونده های سرعتی
    منصور اسلامی، عفت حسین زاده، علیرضا صفایی کناری صفحه 25
    هدف
    سفتی اندام تحتانی با متغیرهایی مثل تعداد و طول گام در دویدن، میزان نیرو و توان تولیدی عضلات رابطه دارد. در پژوهش های گذشته تناقضاتی در زمینه رابطه بین سرعت دویدن و سفتی اندام تحتانی وجود دارد. سرعت استارت، تحت تاثیر نیرو و زمان اعمال آن است که از عوامل کلیدی در میزان سفتی مفاصل محسوب می شوند. تا کنون اثر تغییر سرعت بر سفتی پایین تنه در استارت دوی سرعت ناشناخته مانده است. هدف از این مطالعه بررسی اثر تغییر سرعت استارت بر سفتی اندام تحتانی است.
    روش ها
    15 مرد از تیم دو و میدانی دانشگاه انتخاب شدند. یک دوربین با فرکانس Hz 200 و تخته نیرو سنج با فرکانس Hz 1000، به ترتیب، جهت تعیین موقعیت مکانی مارکر ها در اندام تحتانی و نیروی عکس العمل زمین استفاده شد. آزمودنی ها یک استارت (استارت متوسط) را با سه سرعت مختلف انجام دادند. سفتی پا با محاسبه نسبت حداکثر نیروی عمودی عکس العمل زمین به تغییرات طول پا و سفتی زانو و مچ پا با محاسبه نسبت گشتاور عضلات به جابه جایی زاویه ای مفصل به دست آمد.
    یافته ها
    با افزایش سرعت از کم به بیشینه، سفتی پا 53/67%، سفتی زانو 9/41% و مچ پا 03/39% افزایش یافت.
    نتیجه گیری
    این یافته ها نشان می دهد که افزایش سفتی مفاصل پایین تنه ممکن است یک عامل تعیین کننده در سرعت و شتاب دونده در لحظه جدا شدن از تخته استارت باشد.
    کلیدواژگان: استارت دوی صد متر، سرعت، سفتی پایین تنه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر هشت هفته تمرین آماده سازی اختصاصی پرفشار بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی و آنتروپومتریکی کشتی گیران جوان نخبه
    حمیدرضا ناصرپور، هادی حبیبی، حیدر صادقی صفحه 33
    هدف
    هدف از این مطالعه، بررسی تاثیر هشت هفته تمرین آماده سازی اختصاصی پرفشار بر متغیرهای منتخب بیومکانیکی و آنتروپومتریکی کشتی گیران نخبه ی جوان بود.
    روش ها
    شانزده کشتی گیر جوان با میانگین سن 0/1 ± 19/1 سال و وزن 3/17 ± 74/9 کیلوگرم شرکت کننده در اردوهای آماده سازی تیم ملی کشتی فرنگی در این تحقیق شرکت کردند. متغیرهای بیومکانیکی و آنتروپومتریکی شامل وزن، درصد چربی، شاخص توده ی بدنی، تعادل، سرعت عمومی بدن، دامنه ی حرکتی فعال مفاصل، توان اندام تحتانی و فوقانی و قدرت پنجه ی دست بود. آزمون قبل و بعد از هشت هفته دوره تمرینی (67 جلسه) مورد اندازه گیری گرفت. برای تعیین نرمال بودن داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرونوف و تحلیل آماری با استفاده از روش آماری مشاهدات زوجیtest Pair sample t در سطح معناداری 0/05 انجام گرفت.
    یافته ها
    نتایج تفاوت معناداری در متغیرهای وزن، درصد چربی، شاخص توده ی بدنی، تعادل نیمه پویا در جهات داخلی و قدامی – داخلی، توان اندام فوقانی، دامنه حرکتی فعال گردن درحرکت فلکشن جانبی راست و فلکشن ران را نشان دادند.
    نتیجه گیری
    با توجه به نتایج تحقیق، به نظر می رسد برنامه تمرینی اعمال شده بر متغیرهای بیومکانیکی و آنتروپومتریکی وزن، درصد چربی، شاخص توده بدنی، توان، تعادل و دامنه حرکتی کشتی گیران نخبه تاثیرگذار می باشد که باعث افزایش کیفی عملکرد ورزشکاران خواهد شد.
    کلیدواژگان: تمرین پرفشار، بیومکانیک، آنتروپومتریک، کشتی گیر، نخبه
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • تاثیر مدت زمان انقباض و استراحت در تمرینات PNF بر دامنه حرکتی و قدرت عضلات اکستنسور ران
    حسین راشدی، امیرعلی جعفرنژادگرو، ناصر فرخ رو صفحه 43
    هدف
    هدف پژوهش حاضر مقایسه اثر شش هفته تمرینات PNF با سه میزان متفاوت انقباض-استرحت بر دامنه حرکتی فعال و قدرت عضلات اکستنسور ران بود.
    روش ها
    تعداد 39 دانش آموز پسر (سن:2/1± 13 سال؛ جرم: 8/9±55 کیلوگرم؛ قد: 2/15±159 سانتی متر) به سه گروه تقسیم شدند. هر یک از گروه ها به مدت شش هفته به تمرین های PNF با زمان های متفاوت انقباض و استراحت پرداختند. نسبت زمان انقباض به استراحت در گروه های I، II و III به ترتیب 1، 2 و 3 در نظر گرفته شد. قبل و بعد از تمرین دامنه حرکتی مفصل ران و قدرت عضلات اکستنسورهای ران به ترتیب توسط شیب سنج (طی آزمون بالا آوردن مستقیم پا) و دینامومتر اندازه گیری شدند. برای تجزیه و تحلیل آماری از تست تی همبسته و آنالیز واریانس یک سویه با (0/05>p) استفاده شد.
    یافته ها
    میزان قدرت عضلات اکستنسور ران و دامنه حرکتی در هر سه گروه بعد از دوره تمرینی افزایش معناداری پیدا کرد. مقدار افزایش قدرت در گروه I، IIو III به ترتیب برابر؛ kg6، kg4 و kg7 بود. همچنین افزایش انعطاف پذیری ران در گروه I، II و III به ترتیب برابر 15 درجه، 8 درجه و 12 درجه بود. مقدار افزایش این دو متغیر در هر سه گروه مشابه بود.
    نتیجه گیری
    نسبت های متفاوت زمان انقباض به استراحت 1، 2 و 3 تفاوتی در نتیجه افزایش قدرت عضلانی و دامنه حرکتی مفصل ران را نشان نداد.
    کلیدواژگان: تمرینات PNF، نسبت انقباض به استراحت، قدرت، انعطاف پذیری
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
  • اثر موقعیت های مختلف ایستادن بر فعالیت عضلات منتخب اندام تحتانی در مردان دارای زانوی پرانتزی و نرمال
    امیر حسین براتی، سیدکاظم موسوی صفحه 53
    هدف
    زانوی پرانتزی ریسک فاکتوری برای بروز استئوآرتریت زانو است. درک تغییر فعالیت عضلات در موقعیت های مختلف ایستادن افراد دارای زانوی پرانتزی، بینش خوبی برای پیش گیری از بروز استئوآرتریت زانو در این افراد خواهد داد. هدف تحقیق حاضر، مقایسه فعالیت عضلات در موقعیت های مختلف ایستادن مردان جوان سالم و مبتلا به زانوی پرانتزی بود.
    روش ها
    80 نفر دانشجوی مرد سالم، شامل 40 نفر دارای زانوی پرانتزی و 40 نفر دارای زانوی طبیعی در این تحقیق شرکت کردند. ناهنجاری زانوی پرانتزی با استفاده از کولیس و گونیامتر اندازه گیری شد. هر آزمودنی در پنج موقعیت ایستادن قرار گرفت و فعالیت عضلات اندام تحتانی با دستگاه الکترومایوگرافی ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار Matlab پردازش شدند و برای مقایسه آماری از آزمون تحلیل واریانس مختلط (Mixed ANOVA) در محیط نرم افزاری SPSS و با سطح معناداری p<0.05 استفاده گردید.
    یافته ها
    تفاوت معناداری بین دو گروه در فعالیت کشنده پهن نیام (تک پا چشم بسته)، عضلات نازک نی طرفی و سرینی میانی (در موقعیت های تک پا چشم بسته و سربالا) مشاهده گردید (p<0.05) و در فعالیت بقیه عضلات تفاوت معناداری مشاهده نشد.
    نتیجه گیری
    پرانتزی بودن مفصل زانو با افزایش فعالیت عضلات همراه است. احتمالا یک دلیل بالاتر بودن خطر آسیب دیدگی و ابتلا به استئوآرتریت زانو در این افراد با افزایش فعالیت عضلات اندام تحتانی هنگام ایستادن مرتبط است و پیشنهاد می شود برای کاهش این خطرات بر تمرینات اصلاحی تمرکز شود.
    کلیدواژگان: فعالیت عضلات، موقعیت های مختلف ایستادن، مردان سالم، زانوی پرانتزی
    چکیده مشاهده متن زبان: فارسی
|
  • The Effect of Pedaling and Fatigue on Changes of Knee Muscles Co-contraction During Running in Triathletes
    Mehrdad Anbarian, Mostafa Sepehrian, Farzad Nazem, Behrooz Hajiloo Page 5
    Objective
    The purpose of this study was to determine the effect of cycling fatigue on co-activation of knee muscles during running in novice triathletes.
    Methods
    Twelve novice male triathletes aged 23.7±2.1 years participated in this quasi experimental study. Surface electromyographic activity from gastrocnemius, rectus femoris, vastus medialis, vastus lateralis, biceps femoris and semitendinosus were recorded during support and non-support phases of running before and after cycling fatigue protocol. General and directed co-activation of the knee muscles were calculated. Paired t-test was used to analyze the data(p
    Results
    General co-activation was significantly reduced in propulsion sub-phase, total support and non-support phases after fatigue (p=0.001), but there were not any differences in heel contact and midstance sub-phases. Fatigue only altered directed co-activation of medial and lateral knee muscles during heel contact sub-phase (p=0.034). Extensor and flexor directed co-activation during non-support phase of running significantly decreased after fatigue (p=0.011).
    Conclusion
    Changes in the co-activation during running after cycling fatigue can alter running pattern and reduce the knee function consequently, causing injuries to the lower limbs in novice triathletes.
    Keywords: Triathlon, Fatigue, Cycling, Running, Electromyography
    Abstract View Paper Original: Persian
  • Comparison of Static Stability Parameters in Healthy, Osteopenic and Osteoporotic Women Using the Center of Pressure Sway
    Giti Torkaman, Malihe Darbani, Shafieh Movasseghe, Noushin Bayat Page 15
    Objective
    Change of control strategy in osteoporotic people and their focus on the hip strategy, also the occurred postural changes, result in the displacement of center of pressure (COP). This study was carried out to compare the static stability parameters in healthy, osteopenic and osteoporotic women.
    Methods
    Seventy-one volunteer postmenopausal women aged 48-65 years were divided into three Normal (n=15), Osteopenic (n=26) and Osteoporotic (n=30) groups according to their bone mineral density of lumbar spine. Static balance was evaluated using force plate, in two positions: double leg standing (DLS) and Romberg standing (Rom), with eyes open, for 20 s. Standard deviation of velocity and amplitude of COP displacement in A-P and M-L direction and path length were evaluated.
    Results
    In DLS, SD of velocity and amplitude for A-P displacement, showed a significant increase in osteoporotic and osteopenic groups in comparison with normal women (P
    Conclusion
    Increase in SD velocity and SD amplitude of COP displacement in A-P direction, that increase with the decrease in bone mineral density, may be due to the change of control strategy mechanisms in osteopenic and osteoporotic women. Investigation of these changes will be necessary to design the therapeutic methods for prevention of falling and bone fracture in osteoporotic patients.
    Keywords: Postmenopausal women, Osteoporosis, T, score, Force plate, Center of pressure, Static balance
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Sprint Start Speed on Lower-limb Stiffness in Sprint Runners
    Mansour Eslami, Effat Hoseinzadeh, Alireza Safaei Kenari Page 25
    Objective
    Lower extremity stiffness is associated with variables such as the frequency and length of running steps, the amount of muscle force and power production. Previous studies showed contradictory findings regarding the relationship between lower extremities joints stiffness and start velocity. Sprint start can be highly affected by two key components of lower limb stiffness, namely, force and time. However, no research has yet investigated the effect of start velocity changes on lower–limb stiffness during sprint start. To test the effect of velocity changes on lower-limb stiffness during sprint start.
    Method
    15 male members of track and field were selected for this study. Leg stiffness was calculated dividing peak ground reaction force by the leg length. Joint stiffness was also estimated dividing the muscle moment of force by joint angular displacement. Subjects performed a start with three different speeds.
    Results
    From low to high start velocity, means of leg stiffness, knee stiffness and ankle stiffness increased by 67.53%, 41.9% and 39.03% respectively.
    Conclusion
    The findings show that lower-limb stiffness could be a key factor in changing runner's acceleration during sprint start.
    Keywords: Sprint start, Velocity, Lower, limb stiffness
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Eight Weeks of High Intensive Special Preparation on Selected Biomechanical and Anthropometrical Parameters in Young Elite Wrestlers
    Hamidreza Naserpour, Hadi Habibi, Heydar Sadeghi Page 33
    Objective
    The aim of this study was to investigate the effect of eight weeks of high intensive exercise on selected biomechanical and anthropometrical variables in elite wrestlers.
    Methods
    Sixteen young wrestlers (age 19.1±1 years and weight 74.9±17.3 kg) attending the national Greco-Roman camps participated in this study. Biomechanical and anthropometrical variables included weight, body fat percentage, body mass index, balance, general body speed and acceleration, active range of motion of the joints, upper and lower extremities power and hand grip strength. These variables were measured before and after 8 weeks (67 sessions) of special exercise training. The normality of data was checked by Kolmogorov- Smirnov normality measure and data were analyzed with Paired- samples t-test to compare variables before and after training program, with a significance level of (P≤0.05).
    Results
    Results showed that there were significant differences between weight, body fat percentage, body mass index, semi-dynamic balance in the medial and anterior-medial directions, upper extremities power, the range of lateral flexion to the right of the neck and hip flexion of pre and post-test.
    Conclusion
    Based on the results, it seems that applied training program had main effect on biomechanical and anthropometrical variables such as weight, body fat percentage, body mass index, power, balance and active range of motion of elite wrestlers that will increase the qualitative athletic performance.
    Keywords: High Intensive Training, Biomechanic, Anthropometric, Wrestler, Elite
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Ratio of Contraction to Relaxation Durations in PNF Exercises on the Muscle Strength and Range of Motion of Hip Joint
    Hossein Rashedi, Amir Ali Jafarnezhadgero, Naser Farokhroo Page 43
    Objective
    The aim of the present study was to compare the effect of ratios of contraction- Relaxation on the muscle strength and range of motion of hip joint in PNF exercises.
    Methods
    Thirty nine nonathletic male students (Mean±SD; age, 13±1.2 years; body mass, 55±9.8 kg) were assigned .Three groups designated as I, II and III groups. The ratios of contraction to relaxation periods for groups were 1, 2 and 3 respectively. Training program included three sessions per week (CR-PNF) for 6 weeks. Measurements of hip extensors muscles stretch and strength were performed at the beginning and at the end of training using an inclinometer (during leg raise test) and dynamometer. Data were analyzed using dependent samples t-test and one-way ANOVA.
    Results
    The results of the present study showed significant increases in hip extensor muscles flexibility and strength for three groups. This increase the in the strength in group I equaled 6 kg, in group II 4 kg and in group III 7 kg. The amount of increase in the hip extensor muscles flexibility in group I, II and II were 15, 8 and 12 degrees, respectively. The increase in these two variables was significant and similar in all three groups.
    Conclusion
    Different contraction to relaxation ratio normally, 0.5, 1 and 2, did not show any meaningful differences on hip extensor muscular strength and hip range of motion.
    Keywords: PNF training, Ratio of contraction to relaxation durations, Strength, Flexibility
    Abstract View Paper Original: Persian
  • The Effect of Various Standing Positions in Muscles Activity between Healthy Young Men and those with Genu Varum
    Amir Hossein Barati Page 53
    Objective
    Genu varum is considered a risk factor for knee osteoarthritis. Being aware of the changes in muscles activity in various standing positions among genu varum patients, can provide insight for preventing osteoarthritis in this population. This study is undertaken to compare muscles activity in various standing positions between young healthy and genu varum male individuals.
    Methods
    80 healthy male university students, 40 normal and 40 subjects with genu varum deformity, participated in this study. Deformity of genu varum was assessed with caliper and Goniometer. Each subject stood in five different positions and muscles activity was recorded with EMG device. For data analysis, Matlab and SPSS software were employed and Mixed variance analysis test (Mixed ANOVA) was run to compare the dependent variables at a significance level of P ≤ 0.05.
    Results
    Significant differences were observed between the two groups for muscles activity of the tensor fasia latae (at single leg with closed eye position), tertius fibulae and gluteus medius muscles (at single leg with closed eye and upward head postions)( p≤0.05) while no significant differences were observed in other muscles.
    Conclusion
    According to the obtained results, it can be suggested that frontal knee angle may affect muscles activity. Perhaps one of the reasons for higher injury risk and knee osteoarthritis in genu varum population is the increase in muscles activity. Therefor, It is proposed that focusing on corrective exercises can reduce these risks.
    Keywords: Muscles activity, Various standing positions, Healthy male, Genu varum
    Abstract View Paper Original: Persian