آرشیو چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۸۷، شماره ۶۴۵۵
شعر و ادب
۱۹

آفتاب عشق

هر که چون من با دل خود همنشینی می کند

خرمنی از درد و غم را خوشه چینی می کند

در دل هر کس که تابد پرتوی از مهر عشق

چون مسیح از روشنی گردون نشینی می کند

آفتاب عشق را نازم که از فرط ظهور

در دل هر ذره ای مهر آفرینی می کند

می برد پیغام ما، می آورد پیغام دوست

چون به حق پیوست دل، روح الامینی می کند

در مقاماتی که عقل از دستگیری عاجز است

رشته دیوانگی حبل المتینی می کند

مهر مولا، همنشین آفتابم کرده است

ذره با خورشید آری همنشینی می کند

استاد محمدعلی مجاهدی (قم)