تغییر رنگ مو به سفید یا خاکستری یکی از علائم آغاز دوران میانسالی و سالمندی است. فولیکول های مو، وظیفه تولید رنگدانه ها را به عهده دارند و با افزایش سن و کاهش میزان رنگدانه ها، تغییر رنگ مو ایجاد می شود.

بطور متوسط در اکثر افراد، کاهش تعداد رنگدانه ها و به دنبال آن سفید شدن مو از کناره های پیشانی از 30 سالگی آغاز می شود.

در نژادهای سفیدپوست و اروپایی سفید شدن مو زودتر از نژادهای آسیایی به وقوع پیوسته و دوری از استرس، مصرف ویتامین ها و مواد معدنی و هرگونه محصول بهداشتی یا درمانی نقشی در کاهش احتمال سفیدشدن موها یا پیشگیری از آن ندارد.

تارهای مو از جنس پروتئین بوده و بطور متوسط چهار تا پنج سال عمر می کند و سپس تار موی دیگری جایگزین آن می شود. با افزایش سن، سرعت رشد مو کاهش پیدا می کند و از ضخامت آن کاسته می شود و در بسیاری از فولیکول ها، رویش مجدد مو پس از ریزش متوقف می شود. با گذشت زمان و ورود به دوران سالمندی، از درخشندگی و استحکام موها کاسته می شود و با کاهش حجم مو، پرپشتی آنها کمتر به نظر می رسد.

شکل ظاهری ناخن ها و استحکام آنها با افزایش سن تغییر پیدا می کند. سرعت رشد ناخن کاهش و رنگ آنها به زردی گرایش پیدا می کند.

جنس ناخن در افراد سالمند، ضخیم تر شده و کاهش سرعت رشد ناخن شست بیشتر از سایر ناخن ها است.

احتمال ایجاد عفونت، تغییر شکل، جنس یا رنگ ناخن با افزایش سن بیشتر شده و ممکن است ناشی از ابتلابه بیماری های مختلفی همچون اختلالات قلبی، عروقی، دیابت، مشکلات کلیوی یا فقر آهن باشد.