مثل زمین فوتبال، سلاخ خانه هم نفرات ذخیره دارد: کارگرهایی که مزد ساعتی و دقیقه ای می گیرند در فاصله دو استراحت کارگرهای قراردادی. استراحت، یک ربع دراز کشیدن روی زمین چمن کاری شده بیرون سلاخ خانه، گیراندن یک سیگار یا سر کشیدن یک لیوان چای در کنار صف گوسفندهای منتظر مرگ است. همه کارگرهای سلاخ خانه شغل دوم هم دارند. رایج ترین و آسان ترین، مسافر کشی است. آنها که ماشین دارند، مسافر کش می شوند بعد از تعطیلی کشتارگاه. بی ماشین ها هم، دست شان را در یک کارگاه نجاری یا جوشکاری یا خیاطی یا مکانیکی بند کرده اند. بین کارگرهای سلاخ خانه نباید دنبال کسی گشت که دیپلمش را گرفته باشد. همه، ترک تحصیلی اند به دلیل فقر خانواده. خوشبخت، آن کسی است که توانسته تا هفته های اول چهارم دبیرستان بخواند.